تاثیر قطع و ترمیم جراحی عصب سیاتیک بر روی تعداد نورون های عقده ریشه خلفی نخاع

جهت حفظ و پایداری جسم نورون ها به دنبال آسیب به اعصاب محیطی، و از طرفی کمبود مطالعات در زمینه بررسی نورون های عقده ی ریشه ی خلفی به دنبال ترمیم جراحی عصب سیاتیک این مطالعه در جهت ارزیابی تعداد نورون های عقده ی ریشه-ی خلفی نخاع به دنبال قطع عصب سیاتیک و سپس ترمیم جراحی آن بر روی موش صحرایی بالغ صورت پذیرفت.
این مطالعه ی تجربی روی نورون های عقده ی ریشه خلفی نخاع موش صحرایی بالغ و در چهار گروه آکسون بریده، ترمیم مستقیم پوشش عصب، ترمیم با استفاده از کانال راهنمای عصب و شم انجام گرفت. در گروه قطع عصب، عصب سیاتیک چپ در وسط ران قطع، ولی ترمیم نگردید. در گروه ترمیم پوشش عصب، عصب سیاتیک در وسط ران قطع و به روش اتصال پوشش عصب ترمیم گردید، در گروه کانال راهنمای عصب، عصب قطع شده با استفاده از کانال راهنمای عصب پیزوالکتریک و ژل کلاژن ترمیم گردید. بعد از دوازده هفته، پنجمین عقده ی ریشه ی خلفی چپ و راست (سالم) خارج و بعد از تهیه ی برش های انجمادی و رنگ آمیزی با رنگ فلورسنت هوخست، و تهیه عکس های لازم، نورون ها سالم شمارش گردید و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
بعد از سه ماه میزان نورون های سالم در گروه قطع عصب 2/112/144 (001/0p≤)، در گروه ترمیم پوشش عصب 5/158/189 (04/0p<) و در گروه ترمیم با کانال راهنمای عصب 6/59/163 (001/0p<) بود.
ترمیم جراحی عصب سیاتیک باعث کاهش مرگ نورون های عقده ی ریشه ی خلفی گردید، لیکن نتوانست کاملا آنها را مهار کند. مطالعه ی در سطح مولکولی در جهت یافتن دلایل مرگ نورون های حسی به دنبال ترمیم جراحی عصب توصیه می گردد.