فرو تنظیمی فاکتورهسته ای کاپا B به عنوان راهکاری مؤثر برای درمان دیابت نوع اول: تاثیر فلاونوئیدها

فاکتور هسته ای کاپا B به عنوان یک فاکتور رونویسی حساس به سیستم اکسید و احیاء درون سلولی نقش مهمی در تنظیم ژن های دخیل در پاسخ های سلولی شامل التهاب، ایمنی سلولی، رشد و مرگ دارد. شواهد و دلایل زیادی در دست است که افزایش فعالیت فاکتور هسته ای کاپا Bبوسیله استرس اکسیداتیو به عنوان سیگنال شروع کننده باعث بوجود آمدن وقایع سلولی متعددی شده که نهایتا مرگ سلولهای بتا (ترشح کننده انسولین) و دیابت نوع اول را به دنبال دارد. به دنبال افزایش فعالیت فاکتور هسته ای کاپاB، پاسخ های ایمنی و التهابی افزایش یافته که باعث تولید گونه های فعال اکسیژن و نیتروژن و نهایتا باعث تخریب سلولهای بتا و کاهش ترشح انسولین از این سلولها می شود. نقش مهم فاکتور هسته ای کاپا Bدر کنترل بیان ژنهای دخیل در پاسخ های ایمنی و التهابی در دیابت نوع اول، این فاکتور را به عنوان یک هدف درمانی مهم در درمان دیابت نوع اول مطرح کرده است. فلاونوئیدها به عنوان ترکیبات پلی فنولی مشتق شده از گیاهان الگوی مهاری قابل توجه ای در برابر فعالیت فاکتور هسته ای کاپا B نشان می دهند. در انواع متعددی از سلولها، فلاونوئیدها قویا باعث مهار افزایش فعالیت فاکتور هسته ای کاپا B که توسط سیتوکین ها و لیپوپلی ساکارید باکتریایی القاء، شده می شوند. اخیرا، ما انواعی از فلاونوئیدها را به عنوان ترکیبات حفاظت کننده سلولها بتا در حین تخریب این سلولها در دیابت نوع اول معرفی کردیم که پتانسیل درمانی در دیابت نوع اول را دارند. در مقابل، مطالعات نشان داده است که فلاونوئیدها قادر به مهار تخریب سلولهای بتا (القاء شده توسط سیتوکین) از طریق مهار فاکتور هسته ای کاپاB هستند. با توجه نقش مرکزی فاکتور هسته ای کاپا B در تخریب سلولهای بتا، احتمالا مهار این فعالیت در شرایط in vivo و in vitro توسط فلاونوئیدها باعث مهار تخریب سلولهای بتا و ایجاد دیابت نوع اول می شود. در پرتو خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی فلاونوئیدها و با در نظر گرفتن پتانسیل مهاری این ترکیبات در رابطه با فعالیت فاکتور هسته ای کاپا B، این فرضیه شکل می گیرد که فلاونوئیدها به عنوان ترکیبات درمانی موثر قادر به مهار شروع دیابت نوع اول هستند.