ایجاد یک اجتماع واحد که سیستم ثبت سوانح براساس جمعیت را پوشش دهد: دورنمای یک کشور پیشرفته

خط مشی سلامت عمومی برای پیشگیری و کنترل سوانح شامل ارزیابی اپیدمیولوژیک، ارتقای تدابیر پیشگیری، و ارزیابی این تدابیر می باشد. سیستمهای نظارت بر سوانح باید قادر به فراهم نمودن اطلاعات ضروری برای هر یک از موارد مذکور باشند. میزان سوانح یک مساله غیر قابل انکار است. هزینه های مربوط به مرگ و میر و ناخوشی ناشی از سوانح نه تنها از لحاظ هدر رفتن بودجه سلامت عمومی بلکه از نظر رنج های فردی و اجتماعی بسیار گزاف می باشد. با وجود این، کشورهای معدودی از یک سیستم نظارتی فراگیر که اطلاعات قابل اطمینان در خصوص طبیعت و میزان سوانح به خصوص با توجه به سوانح غیر مرگبار فراهم نماید برخوردارند. بدون اطلاعات قابل اطمینان، برنامه ریزان عرصه سلامت شدیدا دچار مشکل می شوند. آنها قادر به تخصیص منابع به طور کارآمد به نحوی که بیشترین تاثیر را در پیشگیری از سوانح داشته باشد نخواهند بود. این برای برنامه ریزان در تمام سطوح صدق می کند، چه آنهایی که نگران سوانح جهانی هستند و چه آنهایی که نگران سوانح ملی، منطقه ای یا محلی می باشند. مراکز ثبت سوانح باید بتوانند وقوع و شیوع سوانح را در یک جمعیت خاص مشخص نمایند. یک مرکز ثبت اطلاعات خود را با انجام مطالعات مقطعی در مورد تفاوتها در میزان شیوع بیماری ها تکمیل می نماید. شروع مونیتورینگ همزمان شیوع، مرگ و میر، ناخوشی، میزان عوامل خطر، و تمایلات اجتماعی و رفتاری در یک اجتماع تعریف شده به مدت چندین سال به روشن ساختن رابطه متقابل بین این متغیرها کمک می نماید. اطلاعات مربوط به وقوع سوانح و عوامل خطر در جمعیت بسیار ضروری است و سیستم های نظارتی این اطلاعات ضروری را برای طراحی تدابیر پیشگیری موثر، تخصیص مناسب منابع مالی مربوط به بخش سلامت، ارزیابی اثربخشی برنامه های نظام سلامت و غیره فراهم می نمایند. هدف این مطالعه تعقیب نمودن میزان شیوع سوانح و مرگ و میر در ژاپن با استفاده ار سیستم ثبت پوشش دهنده کل جمعیت اجتماع که بیشترین میزان اطلاعات به روز شده را به کار می گیرد می باشد.