اثرات پیش درمانی MK-801 و مورفین بر روی پاسخ های رفتاری در یک ضایعه فشاری مزمن عصب سیاتیک در موش صحرایی نر بالغ

آسیب عصبی یکی از مهمترین عوامل ایجاد کننده دردهای نوروپاتیک می باشد که با علائمی مثل درد خودبخودی، آلودینیا و هایپرآلژزیا همراه است. با توجه به اینکه درمانهای دارویی در دردهای نوروپاتیک بطور کامل شناخته نشده است و درمانهای فعلی چندان موثر نیست. لذا ضروری است که دانش خویش را در خصوص دردهای نوروپاتیک و درمانهای آن افزایش دهیم. هدف از این مطالعه برسی تجویز جداگانه و توام مورفین و MK-801 بصورت پیش درمانی بر روی پاسخهای رفتاری دریک ضایعه فشاری مزمن عصب سیاتیک یامدل CCI می باشد. 6 گروه که هر گروه شامل 8 سر موش صحرائی نر نژادSprague-Dawley بود، در محدوده وزنی 230 تا 280 گرم موردآزمایش قرار گرفت. در گروه های دریافت کننده دارو، یک گروه تجویز مورفین (mg/kg8، 30 دقیقه قبل از عمل جراحی) و در گروه دیگر MK-801 mg/kg)3 /.، 20 دقیقه قبل از عمل جراحی و دوز تکمیلی به همین میزان6 ساعت بعد از عمل جراحی) و در گروه سوم تجویز توام این دو دارو با همان دوز و فاصله زمانی و در گروه چهارم به عنوان شاهد تجویز سالین انجام گردید. سپس مدل نوروپاتی CCI ایجاد شد و پاسخ های رفتاری حیوانات نسبت به محرکهای حرارتی، مکانیکی غیر دردناک، و نیز محرکهای حرارتی و مکانیکی دردناک قبل از عمل جراحی و 3، 7،14،21 و 28 روز بعد از عمل جراحی مورد بررسی قرار گرفت.
پاسخهای رفتاری گروه CCI در مقابل گروه شاهد نسبت به محرکهای غیر دردناک و دردناک افزایش معنی داری داشت. که بترتیب نشانگر پدیده های آلودینیا و هایپرآلژزیا میباشد. حیوانات دریافت کننده مورفین، گروه دریافت کنندهMK-801 در مقایسه با گروه سالین اختلاف معنی داری نشان ندادند ولی درحیوانات دریافت کننده توام مورفین وMK-801 در مقایسه با گروه سالین، آلودینیا و هایپرآلژزیا کاهش (بهبود) یافته است، که این یافته در تست آلودینیای حرارتی طی روز های (1../. (P< 7، (5./. (P< 14و (5./. (P< 21 از لحاظ آماری معنی دار بود.
یافته ها بیانگر آنست که حیوانات در مدل درد نوروپاتی CCI حساسیت شدیدی به محرکهای حرارتی و مکانیکی غیر دردناک و محرکهای حرارتی و مکانیکی دردناک نشان می دهند بطوریکه تجویز توام مورفین وMK-801 در کاهش پاسخ رفتاری نسبت به زمانی که مورفین و MK-801 به تنهایی تجویز می شدند، موثرتر بود.