تجربه های عرفانی مرگ از منظر مطالعات nde

پژوهش ها در زمینه مرگ و احوال دم مرگ (NDE) به سال های نخستین قرن بیستم میلادی باز می گردد. در زمینه مراحل تجربه نزدیک مرگ، نه مرحله استخراج شده است که عبارتند از:احساس آرامش، احساس سروصدا، تجربه خروج از جسم، تجربه عبور از تونل تاریک، ملاقات با اشخاص نورانی، مواجهه با موجودی مقدس و درخشان، مرور زندگی، وصول به مرز یا مانع و بازگشت. در آموزه های عرفانی و برخی اقوال موجود در کتاب های عرفانی نیز برخی عارفان و صوفیان از تجربه هایی سخن گفته اند و آن ها را حاصل جدایی نفس از بدن و یا کم شدن ارتباط این دو می دانند. از جمله این دست تجربه ها، تجربه خلع و لبس بدن است. در واقع، برابر آموزه های عارفان، مشاهده امورغیبی و یا بسیاری از تجربه های عارفانه، به جدایی نفس از بدن نیازی ندارد و تنها با تضعیف جنبه های جسمانی و تقویت قوای روحانی، انسان می تواند برخی امور را که برای عموم انسان ها مشاهده پذیر نیست، ببیند. این امر برای عارفان، با طی مسیری خاص و تحمل ریاضت ها تعریف می شود. در مجموع بین تجربه های عرفانی مرگ و تجربه های نزدیک مرگ، شباهت ها و تفاوت های مهمی وجود دارد.