اثرات شبه اوبائین عصاره اتانولی قسمت های هوایی گیاه گزنه در مدل گره دهلیزی بطنی ایزوله خرگوش نقش بالقوه این گیاه در درمان آریتمی های فوق بطنی

تاکنون داروی ایده آل در درمان طیف وسیع تاکی آریتمی های فوق بطنی تعریف نشده است. گیاهان دارویی، به علت سهولت دسترسی، کاهش عوارض جانبی و قیمت مناسب، به عنوان جایگزین های شایسته داروهای شیمیایی، همواره مورد توجه بوده اند. گیاه گزنه دارای اثرات هیپوتانسیو و اینوتروپ منفی مشخص است.
هدف از این بررسی 1) تعیین اثرات عصاره اتانولی گزنه بر روی خواص پایه و کارکردی گره دهلیزی بطنی و 2) مقایسه قدرت اثر گزنه با اوبائین است.
در این بررسی از خرگوش های نر نیوزلندی (3/1 - 1 کیلوگرم) استفاده شد. پروتکل های تحریکی برای بررسی خواص الکتروفیزیولوژیک در گره دهلیزی بطنی ایزوله استفاده شد (24=n). کلیه پروتکل های تحریکی در حضور و عدم حضور غلظت های مختلف گزنه (25/0، 5/0 و 1 گرم در لیتر) و اوبائین (1/0 میکرومولار) تکرار شد. تمام نتایج به صورت میانگین خطای استاندارد نشان داده شده است.
بعد از افزایش غلظت گزنه دپرسیون قابل توجهی در خواص پایه و کارکردی گره مشاهده شد، به طوری که در شاخص های ونکباخ و زمان تحریک ناپذیری موثر و زمان تحریک ناپذیری کارکردی و زمان هدایت گره ای افزایش معنی داری یافت (05/0 p). علاوه بر این میزان خستگی و تسهیل افزایش معنی داری یافتند (05/0 p). نتایج مطرح کننده نقش بالقوه ضدآریتمی عصاره هیدروالکلی گزنه به وسیله افزایش زمان خستگی و تحریک ناپذیری است. الگوی شبه اوبائین اثرات گزنه می تواند احتمالا مکانیسم اثرات آن را در ارتباط با مهار پمپ سدیم - پتاسیم وابسته به انرژی مطرح کند. بنابراین ممکن است در درمان آریتمی های فوق بطنی موثر باشد.