فراوانی کبد چرب و پاره ای از عوامل خطرزای آن در ناقلان بدون علامت ویروس هپاتیت B مراجعه کننده به درمانگاه هپاتیت سازمان انتقال خون تهران

استئاتوز کبدی می تواند در کنار هپاتیت های ویروسی، منجر به افزایش آسیب کبدی و تسریع پیشرفت به سمت فیبروز شود. با این وجود، کمتر مطالعه ای به بررسی کبد چرب در ناقلان بی علامت مبتلا به هپاتیت B پرداخته است. مطالعه ی حاضر با هدف بررسی فراوانی شواهد سونوگرافی کبد چرب و عوامل خطرزای آن در ناقلان بی علامت ویروس هپاتیت B مراجعه کننده به سازمان انتقال خون تهران انجام شد.
مطالعه ی حاضر به صورت مقطعی توصیفی در 1120 بیمار ناقل بدون علامت هپاتیت B انجام شد. بیماران از بین مراجعه کنندگان به درمانگاه هپاتیت سازمان انتقال خون تهران در سال های 1385-1373 انتخاب شدند. داده ها شامل سن، جنس، وضعیت تاهل و آزمایش های CBC، LFT، PT، و پروفایل لیپید سرم (کلسترول تام و TG) و مصرف الکل برای همه ی بیماران در یک چک لیست ثبت شد.
106 نفر (5/9%) مبتلا به کبد چرب بودند. کبد چرب با جنس (001/0P<) و شغل (001/0P<) همبستگی معنی داری نشان داد. کبد چرب ارتباط معنی داری با سابقه ی مصرف سیگار (009/0p=) و سابقه ی بیماری کبدی در خانواده (007/0p=) داشت. کبد چرب با سطح هموگلوبین (001/0P<)، AST (001/0P<)، ALT (001/0P<)، بیلی روبین تام (004/0P=)، بیلی روبین مستقیم (032/0=P) و TG (002/0P=) ارتباط معنی داری داشت. سطوح FBS و کلسترول تام سرم ارتباط معنی داری با کبد چرب نشان ندادند.
بر اساس مطالعه ی حاضر، شواهد سونوگرافی از کبد چرب در 10% ناقلان بی علامت هپاتیت B وجود داشت. با توجه به امکان تسریع پیشرفت بیماری کبدی در صورت وجود کبد چرب، و بی علامتی این بیماری، غربالگری بیماران از نظر استئاتوز کبدی ضروری به نظر می رسد. بر اساس این مطالعه، مردان و افراد سیگاری باید مورد توجه بیشتری قرار گیرند. با توجه به اینکه در مطالعه ی حاضر از سونوگرافی به منظور تشخیص کبد چرب استفاده شده، و مطالعه فاقد گروه شاهد است، توصیه می شود مطالعه های دیگری نیز با گروه شاهد در این زمینه انجام شود.