اختلاف سنجش قندخون مویرگی با قند خون وریدی توسط دستگاه های گلوکومتر

دیابت شایعترین علت نارسایی کلیه، نابینایی و آمپوتاسیون غیرتروماتیک است. بر طبق توصیه (American Diabetes Association) ADA، پیشگیری از عوارض بیماری با انجام پایش سطوح قند خون بیماران امکان پذیر است. دستگاه های گلوکومتر بدلیل کوچکی و استفاده آسان بیش از سایر روش ها در پایش قند خانگی بیماران دیابتی استفاده می شود. با تنوع روزافزون آنها نیاز به ارزیابی هم خوانی نتایج حاصل از اندازه گیری گلوکومترها بیشتر اهمیت می یابد. این مطالعه به بررسی اختلاف قند خون مویرگی با قند خون وریدی اندازه گیری شده توسط سه دستگاه گلوکومتر شامل گلوکوترند 2، گلوکومن و گلوکوکر می پردازد.در این مطالعه از 100 بیمار دیابتی در سنین مختلف ابتدا به وسیله لانست های مخصوص خونگیری دستگاه های گلوکومتر، یک نمونه خون مویرگی برای نوار تست (test strip) دستگاه گرفته شد. سپس به طور همزمان یک نمونه خون وریدی بوسیله سرنگ از ناحیه آرنج گرفته شد و مقداری از آن بر روی نوار تست دستگاه گلوکومتر قرار داده شد. همچنین نمونه وریدی برای سنجش قند سرم با دستگاه اتوآنالایزر به آزمایشگاه فرستاده شد.نتایج به دست آمده نشان داد که مقادیر قند خون وریدی بدست آمده با این دستگاه ها در مقایسه با روش استاندارد در گلوکوکر، گلوکوترند 2 و گلوکومن به ترتیب %2.14، %5.3 و %17.1 بالاتر از مقادیر استاندارد بود. دو دستگاه گلوکوکر و گلوکوترند 2 با روش استاندارد اختلاف نداشته و نیز نتایج قند خون وریدی آنها با یکدیگر بیشتر به هم شباهت دارد. هر چند که دستگاه گلوکومن در محاسبه قند خون وریدی بیشترین همخوانی را با روش استاندارد دارد اما بدلیل اختلاف بالای میانگین بر اساس آزمون t-test کمتر قابل اطمینان است. دستگاه گلوکوکر کمترین میزان اختلاف میانگین قند خون وریدی با روش استاندارد را داشته و بیشترین تشابه بین قند خون مویرگی و وریدی محاسبه شده با دستگاه های گلوکومتر در گلوکوترند 2 دیده شد.