خلود نفس بدون بدن
در این مقاله کوشش می شود پس از به میان آوردن بحث از اصلی ترین مسایل در باب جاودانگی و بقاء زندگی انسان پس از مرگ, یکی از کهن ترین نظریه های جاودانگی و بقاء, یعنی خلود و زندگی نفس بدون بدن, در فلسفه و الاهیات اسلامی و مسیحی شرح و تبیین شود. این نظریه در فلسفه و الاهیات, صورت های مختلفی را پذیرفته است. آیا انسان پیش از زندگی این جهانی, اساسا زندگی نفسانی بدون بدن را تجربه کرده است یا نه؟ گذشته از چگونگی پاسخ به این پرسش, آیا آدمی پس از زندگی این جهانی, زندگی نفسانی بودن بدن را نیز تجربه خواهد کرد؟ کسانی که به این پرسش پاسخ مثبت می دهند دو دوسته اند: دسته اول, زندگی نفسانی بدون بدن پس از این جهان را ابدی و دایمی می دانند, به گونه ای که نفس و بدن دیگر با هم همسایه و هم نشین نخواهند شد و نفس دیگر چنین لباسی را در بر نخواهد کرد, اما دسته دیگر این مفارقت و جدایی را موقتی دانسته و معتقدند که بار دیگر نفس و بدن, اما این بار به طور ابدی, با هم مقرون گشته و دیگر جدایی از یک دیگر را نخواهند دید. آنها که به پرسش پیش گفته پاسخ منفی داده اند مصاحبت نفس و بدن را قوی تر از آن می دانند که یکی بدون دیگری امکان بقاء داشته باشد, از این رو معتقدند که نفس, هیچ گاه طعم جدایی از بدن را نخواهد چشید; این دو با هم آمده اند, با هم خاموش می شوند و سرانجام بار دیگر با یک دیگر به زندگی ابدی دست خواهند یافت.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.