سازمان ملل متحد در جهانی متلاطم

از دید روزنو، با از بین رفتن انحصار نقش دولت ها به عنوان بازیگران بین المللی، جهان از یک سیستم مرکزی خارج و به یک سیستم چند مرکزی تبدیل گردیده که در آن صدها بازیگر مستقل و خود مختار جدید پدید آمده اند. در این جهان که بر اساس افزایش آگاهی و مهارت های افراد و شهروندان بنا گردیده است معیار مشروعیت و اقتدار، دیگر از ارزش های سنتی، قانونی و نهادی استخراج نمی شود، بلکه موفقیت و ارزیابی عملکردها سنگ بنای مشروعیت و اقتدار است و این چه در حوزه داخلی و چه در عرصه بین المللی مشهور است.
رشد تکنولوژی، مبادله فراوان افکار و اندیشه ها و گسترش ارتباطات و نتایج گسترده ای که انقلاب انفورماتیک به وجود آورده، مبانی رفتار و روابط بین الملل را تغییر داده است. در این میان سازمان ملل متحد به علت از میان رفتن نقش محوری دولت ها و دگرگون شدن و انعطاف پذیری اصل حاکمیت می تواند نقش عمده تر و گسترده تری را در جهان ایفا کرده و حتی به مبنا و ارائه دهنده ملاک های مشروعیت و اقتدار بدل گردد.