بررسی شیوع اختلال نعوظ در بیماران دیابتی تهران

اختلال نعوظ مشکل مهمی است که کیفیت زندگی را کاهش می دهد. دیابت ملیتوس از شایع ترین علل اختلال نعوظ است. از طرف دیگر این مشکل از شایع ترین عوارض دیابت است که مورد غفلت قرار می گیرد. هدف از این مطالعه، بررسی شیوع اختلال نعوظ در مردان دیابتی و عوامل مرتبط با آن بوده است.
این مطالعه توصیفی بر روی 700 مرد دیابتی 69-20 ساله که از سال 1383-1381 به درمانگاه غدد بیمارستان سینا یا مرکز درمانی ابوذر مراجعه کردند، صورت گرفت. جهت تعیین اختلال نعوظ در بیماران از پرسشنامه IIEF (The International Index of Erectile Function) استفاده گردید.
از 700 بیمار مرد دیابتی، 246 نفر (1/35 درصد) به اختلال نعوظ مبتلا بودند. اختلال نعوظ با افزایش سن افزایش یافته و شیوع آن از 7/9 درصد در سنین 30-20 سال به 4/43 درصد در سنین بالای 60 سال می رسید. شیوع اختلال نعوظ در دیابت نوع 1 کمتر از دیابت نوع 2 بود (6/1= Odds Ratio). مدت ابتلای 5-1 سال در مقایسه با مدت ابتلای 11-6 و 30-12 سال با شیوع کمتر اختلال نعوظ همراه بود (Odds Ratio به ترتیب معادل 5/1 و 3/2). بروز اختلال نعوظ در افرادی که به خوبی تحت کنترل قند نبودند، افزایش چشمگیری داشت. در مقایسه بین کنترل قند خوب و کنترل متوسط و ضعیف، Odds Ratio به ترتیب برابر 6/1 و 07/2 بود.
اختلال نعوظ در مردان دیابتی شایع است. مطالعات تحلیلی تکمیلی بر روی عوامل خطر موثر بر اختلال نعوظ و ارتباط این عارضه با سایر عوارض دیابت توصیه می شود.