آسیب‎شناسی بافت معماری تاریخی- فرهنگی بندر بوشهر از دیدگاه شهرسازی، فرهنگی و بهداشتی

امروزه به بافت‎های معماری تاریخی- فرهنگی بعنوان ثروت های فرهنگی محلی نگریسته می شود. بافت تاریخی- فرهنگی بندر بوشهر، یکی از بی نظیرترین بافت های معماری شهری است که در نتیجه رشد پرشتاب شهری، رو به ویرانی گذاشته است. از این رو با دیدن میان رشته ای، این پژوهش دیدگاه مردم ساکن این بافت را برای ترسیم طرح آسیب شناسانه آن جستجو نمود.
در یک مطالعه توصیفی- مقطعی، با ابزار پرسشنامه ای، دیدگاه ساکنین واحدهای مسکونی بافت تاریخی- فرهنگی بوشهر که به صورت نمونه گیری چند مرحله ای خوشه‎ای تصادفی انتخاب شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. پرسشنامه چهار گستره اجتماعی، بهداشتی، شهرسازی و میراث فرهنگی این بافت را مورد چالش قرار داد.
تعداد 218 واحد مسکونی بافت تاریخی- فرهنگی بوشهر مورد بررسی قرار گرفت. یک پنجم افراد مورد بررسی آشنایی با مقوله میراث فرهنگی داشتند ولی بیش از 60 درصد از آنها موافق بودند که بافت قدیم بوشهر به شکل سنتی باز زنده سازی شود. اما بیش از 80 درصد از آنها هیچگونه تسهیلاتی جهت بهسازی منازل خود دریافت نکرده بودند. افراد مهمترین عامل در ارتباط با سلب امنیت را مواد مخدر (8/52 درصد) عنوان نمودند. مهمترین انتظار مردم از شهرداری بافت قدیم بوشهر، بهسازی و باز زنده سازی منازل بود (7/36 درصد) و 9/24 درصد آنها نیز خواستار بازسازی و بهسازی معابر و کوچه ها بودند. مهمترین نیاز بهداشتی محله نیز از نظر مردم، ایجاد شبکه جمع آوری فاضلاب و جمع آوری مرتب و منظم زباله بود.
نتیجه گیری: مردم ساکن بافت تاریخی- فرهنگی بوشهر به حفظ واحد های مسکونی خود به عنوان یک میراث فرهنگی علاقه مند هستند ولی مشکلات شهرسازی و بهداشتی شامل شبکه فاضلاب، جمع آوری زباله و عدم حمایت سازمان های ذیربط از باز زنده سازی این بافت فرهنگی- تاریخی معماری ایران از مسائل ریشه ای آن است.