اثر دمای محیط بر روی رشد و ضریب تبدیل غذایی جوجه های گوشتی در سن 21 روزگی

یکی از عوامل مؤثر در راندمان تولید در طول دوره پرورش جوجه های گوشتی، میزان دمای محیط است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر 5 تیمار دمایی بر روی رشد، ضریب تبدیل و تلفات جوجه های گوشتی تا سن 21 روزگی بود. این اطلاعات برای دستیابی به حداکثر سوددهی در جوجه های گوشتی مورد نیاز است. با استفاده از 10 جایگاه سه آزمایش اجرا گردید. 5 جایگاه مربوط به جوجه های نر و 5 جایگاه دیگر به جوجه های ماده اختصاص یافت. تیمارهای دمایی شامل 28، 29، 30، 31 و 32 درجه سانتی گراد بودند و روزانه 3/0 درجه سانتی گراد کاهش می یافتند. پایین ترین دما در طول دوره آزمایش 7/15 درجه سانتی گراد بود. روشنایی به صورت دائم و آب و خوراک نیز به صورت آزاد در دسترس جوجه ها بود. افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی در روزهای 7، 14، 21 تعیین شد و تلفات نیز در زمان وقوع یادداشت برداری می شد. نتایج حاصله نشان داد که دما بر روی افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی تاثیری نداشت، اما این صفات در نرها نسبت به ماده ها در دوره 7 تا 14 و 14 تا 21 روزگی برتر بودند. دما بر روی تلفات تاثیر داشت و بیشترین مرگ و میر در 1 تا 7 روزگی و در پایین ترین تیمار دمایی اتفاق افتاد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که برای بررسی تاثیر دما بر روی عملکرد جوجه های گوشتی میزان تلفات بهترین شاخص است.