نظم دهی به اطلاعات و فناوری های ارتباطی برای تاثیر بیشتر منابع کم آموزشی، پژوهشی و طب سرطان در کشورهای در حال توسعه

در کشورهای در حال توسعه، سطوح پایین آگاهی، هزینه بالا و محدودیت های سازمانی در دستیابی به مراقبت های تخصصی، عامل کاهش رفتار کمک طلبانه در بیمار است. بیش از 95% بیماران سرطانی در این کشورها در مراحل نهایی بیماری تشخیص داده می شوند. متعاقبا، پیامد درمان بسیار نامطلوب بوده وبه همراه عمومیت رمز آلود سرطان وتقبیح طب سرطان به عنوان تلاشی بیهوده، چرخه ای معیوب درکاهش رفتار کمک طلبانه آتی و درمان بیمار آغاز می گردد. این وضعیت هنگامی بغرنج تر می شود که به کارگیری طب سرطان برای پزشکان لذت بخش نبوده و به عنوان دوره ای تخصصی متقاضی محدودی دارد. بنابراین آینده طب سرطان در کشورهای در حال توسعه منوط به شفاف سازی بیماری سرطان از طریق ارائه اطلاعات مثبت و سازماندهی موثری است که بدین وسیله استفاده بهینه از منابع موجود را فراهم آورده، دسترسی به خدمات تخصصی را تسهیل نموده و جریان دانش و فناوری را در میان ذینفعان مختلف ارتقا می بخشد.
این مقاله سعی دارد تا به شکل متقاعد کننده ای بحث نموده و اهمیت ویژه اطلاعات و فناوری های ارتباطی را در سازماندهی و به کارگیری منابع نادر در زمینه آموزش، تحقیق و طب سرطان در کشورهای در حال توسعه آشکار سازد.