فاصله زمانی بین ورود بیماران مبتلا به سکته قلبی حاد به بیمارستان تا تجویز داروی استرپتوکیناز در مراجعه کنندگان به بخش های اورژانس بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال 82-1381

سکته قلبی حاد یکی از شایع ترین علل مرگ و میر در اکثر کشورهای جهان از جمله ایران است. یکی از مهم ترین پیشرفت ها در زمینه مراقبت از بیماران مبتلا به سکته قلبی حاد، تجویز داروهای حل کننده لخته خون کرونر (مانند استرپتوکیناز) است که تجویز سریع و به موقع آن ضروری است. مطالعه حاضر به منظور بررسی فاصله زمانی از لحظه مراجعه بیماران سکته قلبی حاد تا تزریق این داروها و علت تاخیر در تجویز دارو در مراجعه کنندگان به اورژانس های قلب بیمارستان های دانشگاه های علوم پزشکی کرمان صورت گرفت.
در مدت زمان 8 ماه تعداد 130 نفر از بیماران که با تشخیص پزشک دچار سکته قلبی حاد شده و همچنین واجد شرایط دریافت داروی استرپتوکیناز بودند مورد بررسی قرار گرفتند. برای سهولت تعیین علل تاخیر تجویز دارو، فاصله زمانی بین شروع علائم بیمار تا تجویز دارو به چهار دوره زمانی مشخص تقسیم شد و مدت هر دوره بر اساس دقیقه اندازه گیری شد. نتایج حاصله با استفاده از آزمون های آماری ANOVA و t-test، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
میانگین زمان شروع درد قفسه سینه تا مراجعه به اورژانس 298 دقیقه، میانگین زمانی از ورود بیمار به اورژانس تا تجویز داروی استرپتوکیناز 73 دقیقه و میانگین زمانی از شروع علائم تا تزریق داروی استرپتوکیناز 370 دقیقه بود. نتایج نشان داد که 18% بیماران بیش از دو ساعت در انتظار دریافت دارو بوده اند. شایع ترین علل تاخیر، فاصله مکانی تا بیمارستان و تاخیر کادر پزشکی و پرسنل درمانی بود.
با آموزش به جامعه در مورد تشخیص درد قلبی، فراهم کردن امکانات و آموزش کادر پزشکی و پیراپزشکی در برخورد سریع با بیماران، می توان فاصله زمانی فوق را کاهش داد و بازدهی استرپتوکیناز را زیاد نمود.