بررسی خواص ضدجهش زایی عصاره الکلی بره موم به وسیله سالمونلا تیفی موریوم و میکروزوم

در این تحقیق، اثر ضدجهش زایی عصاره الکلی بره موم (پروپولیس) به وسیله آزمون ایمز در برابر دو ماده جهش زای آزید سدیم و پتاسیم پرمنگنات، در غیاب و حضور میکروزوم های کبدی موش (S9) مورد بررسی قرار گرفته است.
در این مطالعه تجربی ابتدا از غلظت های متفاوتی از عصاره الکلی بره موم (5-1/0) درصد، جهت تعیین محدوده ی اثر باکتریوسایدی (MIC) بر روی سویه های آزماینده استفاده شد. سپس با استفاده از روش آزمون ایمز، اثر ضدجهش زایی در محدوده ی غیرسمی بررسی شد. در این آزمون از سویه های مختلف سالمونلا تیفی موریوم به نام های TA100 و TA97 استفاده شد که هر یک حامل یک جهش انتخابی در اپرون هیستیدین خود می باشند. سویه های جهش یافته -His بر روی پلیت حاوی حداقل مواد معدنی و گلوکز در حضور مواد شیمیایی جهش زا مورد آزمایش کشت داده شدند و به این ترتیب فقط آن دسته از باکتری هایی که با جهش برگشتی، His+ شده بودند، قادر به رشد و تشکیل کلنی بودند. وجود ماده ی ضدجهش (عصاره الکلی بره موم) در کنار ماده ی جهش زا، میزان کلنی های برگشتی را کاهش داده که با شمارش تعداد آن ها می توان با استفاده از فرمول، میزان ممانعت از جهش را محاسبه کرد. اختلاف بین متوسط تعداد کلنی های برگشتی در هر پلیت در ارتباط با ماده ی جهش زا، توسط نرم افزار آماری SPSS و با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل گردید.
مقادیر MIC به دست آمده به روشنی نشان داد که عصاره ی الکلی بره موم در غلظت 5 درصد دارای خاصیت ضدباکتریایی علیه سالمونلا تیفی موریوم می باشند. از سوی دیگر در مورد غلظت های4-1/0 درصد این خاصیت مشاهده نشده و معلوم گشت که عصاره ی الکلی می تواند در این غلظت ها، اثرات جهش زایی مواد شیمیایی فوق را در یک وضعیت دوز- پاسخ خنثی نماید.
در پایان ما به این نتیجه رسیدیم که عصاره الکلی بره موم به واسطه ی دارا بودن انواع ترکیبات مهم مانند فلاونوئیدها دارای خواص ضدجهشی بوده و بالاترین میزان ممانعت از جهش، در غلظت 4 درصد مشاهده شد که با نتایج حاصل از به کار بردن مخلوط میکروزومی نیز هماهنگی داشت. مکانیزم عمل ضدباکتریایی بره موم پیچیده بوده و هیچ شباهتی با سایر آنتی بیوتیک های کلاسیک ندارد، اما باید به این نکته اشاره کرد که بره موم، مانع از تقسیم سلول باکتریایی می شود. بعضی از محققین معتقدند که بره موم می تواند مانع از فعالیت RNA پلیمراز وابسته به DNA شود.