بررسی مولکولی آللهای DQB1 و HLA-DRB1 در مبتلایان به کیست هیداتیک

هیداتیدوز یکی از بیماری های انگلی مهم است که با استقرار مرحله لاروی کرم اکینوکوکوس گرانولوزوس سگ در میزبانان علفخوار واسط مثل گوسفندوگاوو...و هم چنین انسان، ایجاد می شود. تفاوت در حساسیت و مقاومت به ابتلا و عود در بیماری های عفونی ازجمله کیست هیداتیک و آلوئولار در حیوانات وانسان دیده شده است که به دلیل تفاوت درفاکتورهای فردی و پاسخهای ایمنی، مبتنی بر تفاوت در ژنهای کد کننده آنتی ژنهای لوکوسیت های انسان و یا حیوان، می باشد. هدف از این تحقیق که برای اولین بار در ایران بر روی بیماران هیداتید انجام می شود، بررسی آللهای DRB1 و DRB1 ل وکوسیت انسان در منطقه است که در ایجاد مقاومت یا حساسیت به آلودگی کیست هیداتیک نقش دارند.
برای شناسایی آللهای DQB1 (23 واکنش)، DRB1 (8 واکنش) با استفاده از ژنوم انسانی، 56 بیمارایرانی مبتلا به کیست هیداتیک تشخیص داده شده و یا جراحی شده و 30 فرد سالم با روش PCR-SSP (Polymerase Chain Reaction - Sequence Specific Primer) آزمایش شدند. DNA نمونه ها از خون کامل تخلیص گردید و PCR با استفاده از پرایمرهای اختصاصی انجام شد. پس از الکتروفورز محصول روی ژل آگارز نتایج با دستگاه UV خوانده وآللهای شناسایی شده، ثبت شد. آنالیز نتایج مولکولی ابتدا با استفاده از نرم افزار INNO TRAIN و جداول فراوانی و تفسیر آللها برای تعیین ترکیب آللی(Allele Combination) انجام و پس از آن آزمون همگنی با استفاده از2 χ و تست دقیق فیشرانجام شد. برای نمونه های معنی دار تحلیل رگرسیون لجستیک انجام و Odds - ratio آنها محاس به گردید.
نتایج نشان داد که از بین ژنهای بررسی شده DQB1، DRB1 دربیماران و افراد سالم فراوانی آلل DQB1*03 با اختلاف معنی داری در گروه غیر هیداتیدی بالاتر است (P<0.02) و(87/2 Odds ratio =).ومصونیت این افراد در صورت مواجهه با عامل بیماری در مقایسه با افراد فاقد این آلل حدود 87/2 برابر می باشد ودارندگان این آلل مقاومت بیشتری در برابر استقرار و رشد کیست هیداتیک تک حفره ای دارند.
این مطالعه اختلاف زمینه های ژنتیکی افراد در ابتلا به کیست هیداتیک را در منطقه مورد بررسی نشان داد و مشخص کرد که آلل DQB1*03 در ایجاد مقاومت بیشتر در برابر استقرار و رشد کیست هیداتیک تک حفره ای نقش دارد. مطالعات تکمیلی با روش های مولکولی با قدرت تفکیک بالاتر پیشنهاد می گردد.