میزان شیوع اختلالهای رفتار ایذائی در کودکان دبستانی

اختلالات رفتار ایذائی از شایع ترین اختلالات روانپزشکی است که در کودکی آغاز می شود و یک معضل مهم بهداشت روانی جامعه به شمار می رود. اختلالات رفتار ایذائی اثرات مخربی بر روابط اجتماعی، تحصیلی، شخصیتی و رفتاری افراد در کودکی و بزرگسالی دارد. بنابر این بر آن شدیم پژوهش حاضر را با هدف بررسی شیوع اختلالات رفتار ایذائی در دانش آموزان دبستانی شهر خرم آباد انجام دهیم.
این پژوهش یک مطالعه Cross- Sectional است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مشغول به تحصیل سال1384 در پایه های اول تا پنجم دبستان های شهر خرم آباد می باشد. (943 N=). 16 مدرسه دولتی و غیردولتی (8 مدرسه دخترانه، 8 مدرسه پسرانه) بصورت خوشه ایو چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد شده Child Symptom Inventories-4 (CSI-4) است که ابزاری است برای غربالگری شایع ترین اختلالهای روانپزشکی کودکان. پرسشنامه ها در دیداری جداگانه توسط والدین و معلمین تکمیل گردید. سپس نتایج توسط آمار توصیفی و آزمون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
از مجموع 943 نمونه، 4/21% دارای اختلال های رفتار ایذائی می باشند (7/17% اختلال ها بی اعتنایی مقابله ای و 7/3% اختلال سلوک). این میزان در پسران دو برابر دختران بوده است (7/28% در مقابل 4/14%). بیشترین میزان اختلال رفتار ایذائی به ترتیب در پایه های سوم، چهارم و پنجم و کمترین میزان در پایه دوم بود. همچنین بین شیوع اختلالات رفتار ایذائی با جنس (P<0.001)، پایه تحصیلی (P = 0.02)، سواد والدین (P = 0.005، P = 0.006)، شغل مادر (P = 0.03)، میزان درآمد ماهیانه (P=0.005) ارتباط معنی داری وجود داشت. ولی بین اختلالات رفتار ایذائی با شغل پدر، وضعیت تحصیلی دانش آموزان و مشکلات روانی خانواده ارتباط معنی داری وجود نداشت.
با توجه به شیوع بالای اختلالات رفتار ایذائی و عدم توجه کافی به عواقب ناشی از این اختلالات در گروه سنی کودک و نوجوان شناسائی این اختلالات ضروری به نظر می رسد تا مداخلات لازم و به موقع صورت گیرد.