بررسی مداخله ای درمان موضعی با عسل پس از عمل جراحی در مبتلایان به سینوس پایلونیدال

با وجود روش های پیشنهادی غیرجراحی در درمان بیماری پایلونیدال هنوز درمان قطعی و اساسی در این بیماری، استفاده از یکی از روش های جراحی است. با توجه به مشکلات زیادی که در روش های مرسوم جراحی به لحاظ عود و یا دوره های طولانی مدت درمانی وجود دارد، از شیوه های مختلفی برای ضدعفونی محل پس از اعمال جراحی استفاده می شود. یکی از این روش ها استفاده از عسل در پانسمان محل زخم باز است. استفاده از عسل موضعی به عنوان ماده پوشاننده زخم، درمانی باستانی است که به اثربخشی آن در مطالعات عصر حاضر مجددا پی برده شده است. بر این اساس مطالعه حاضر با هدف بررسی مداخله ای تاثیر عسل بر روی میزان ترمیم محل زخم پس از عمل جراحی سینوس پایلونیدال انجام گرفت.
مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی بود و بر روی 24 بیمار مبتلا به سینوس پایلونیدال پس از انجام عمل جراحی صورت گرفت.
یافته های حاصل از مقایسه نتایج پانسمان محل زخم در گروه مداخله (n=12) و کنترل (n=12) نشان داد که محل زخم در بیمارانی که پانسمان با عسل برای آنها انجام شده بود، کاملا تمیز و بدون بو و فاقد ترشح چرکی و کشت زخم در همه آنها نیز منفی بود. حال آن که در همه افراد گروه کنترل که از پانسمان مرطوب و شستشوی روزانه با آب و صابون استفاده شده بود، نتیجه کشت میکروبی محل عمل مثبت بود و در 3 مورد نیز ترشحات محل زخم کاملا بد بو و سفیدرنگ بود. دو هفته پس از عمل جراحی در محل زخم همه افراد گروه مداخله، بافت جوانه ای تازه به طور یکنواخت در سراسر محل زخم مشاهده می شد، اما تقریبا در همه موارد در گروه کنترل بافت گرانوله به صورت جزیره ای متراکم در محل تشکیل شده بود و برای تشکیل بافت گرانوله قرمز و یکنواخت به دبریدمان روزانه محل عمل با گاز خشک نیاز بود. از نظر طول مدت ترمیم و بسته شدن کامل دیفکت پوستی در هر دو گروه مداخله و کنترل، تفاوت معنی داری مشاهده نشد. در کل می توان نتیجه گرفت که استفاده از عسل به عنوان یک آنتی سپتیک موضعی مناسب و کم عارضه در پانسمان زخم و محل انسیزیون جراحی می تواند به درمان های رایج افزوده گردد.