بررسی میزان شیوع مواجهه با وسائل نوک تیز پزشکی در میان پرستاران یک بیمارستان نظامی

کارکنان مراکز خدمات بهداشتی – درمانی همواره در معرض آسیب با وسایل نوک تیز وآلوده بوده و در معرض خطر ابتلا به ویروس های HCV،HBV،HIV و دیگر پاتوژنها می باشند. وخامت و حتی کشنده بودن مواجهه با وسایل نوک تیز و محدودیت تاثیر درمانهای پس از تماس، باعث می شود که به شدت به فکر پیشگیری از وقوع صدمات آنها باشیم. لذا این مطالعه با هدف تعیین میزان شیوع مواجه با وسائل نوک تیز پزشکی در پرستاران بیمارستان نظامی و فاکتورهای خطر مرتبط با آن انجام شده است.

این مطالعه Descriptive Cross Sectional در یک بیمارستان نظامی مستقر در شهر تهران در شهریور ماه 1386 انجام گردید. در زمان مطالعه،613 پرستار در این بیمارستان اشتغال داشتند که همگی وارد مطالعه شدند. برای انجام مطالعه، یک پرسش نامه دو صفحه ای استفاده گردید. که شامل اطلاعات دموگرافیک (مانند سن، جنس و سطح تحصیلات) و سوالاتی در مورد نوع وسیله نوک تیز مواجهه یافته و همچنین بخش و نوع فعالیتی که منجر به مواجهه با وسیله نوک تیز شده بود. با استفاده از نرم افزار آماری SPSS ver12 اطلاعات جمع آوری شده مورد بررسی قرار گرفت.

در این پژوهش از مجموع 613 نفر پرستار شاغل در این بیمارستان نظامی که وارد پژوهش شده بودند، مجموع 201 نفر حداقل یک بار در طی خدمت دچار مواجهه شده بودند (78/32 درصد).از این میان 107 نفر (2/53 درصد) مرد و تعداد زنان 94 نفر (8/46 درصد) بود. میانگین سنی افراد در زمان مواجهه شدن 34 سال بود. (SD= ± 6.5). از نظر تحصیلات در میان افراد دچار مواجهه، 15 نفر کاردان (5/7 درصد) و 178 نفر کارشناس (6/88 درصد) و 8 نفر کارشناس ارشد بودند بیشترین تعداد مواجهه در بخش های داخلی با فراوانی 46 بار (9/22 درصد) بوده است. شایع ترین وسیله عامل مواجهه سر سرنگ با فراوانی 142 مورد (6/70 درصد) بود. از نظر فعالیتی که فرد در حین انجام آن دچار مواجهه شده بود، خونگیری با 49 مورد(4/24 درصد) بیشترین فراوانی را داشت.

فراوانی بالای مواجهه شدن و تماس شغلی با خون زنگ خطر جدی برای پرستاران است،.لذا آموزشهای کاربردی و اطلاع رسانی جهت گزارش دهی همه افراد دچار مواجهه توصیه می شود.