بررسی حساسیت به فرسایش و رسوبزایی سازندهای زمین شناسی در حوزه آبخیز گرگان

در این پژوهش شش زیر حوزه دارای آمار رسوب و دبی جریان روزانه در حوزه آبخیز گرگان گزینش شدند.درآغاز میزان رسوبدهی سالانه و سپس میزان فرسایش در هر زیر حوزه، ازراه محاسبه نسبت تحویل رسوب و اعمال آن بر میزان رسوب سالانه برآورد شد. برای کلیه زیر حوزه ها، نقشه واحد کاری همگن در محیط GIS تهیه و در هر یک از واحدهای کاری، حساسیت به فرسایش مواد زمین شناسی (مواد ناپیوسته با عامل K تغییر داده شده روش USLE و مواد پیوسته با روش سلبی 1980) تعیین شد. برای رتبه بندی نمره کیفی حساسیت به فرسایش مواد ناپیوسته و پیوسته در راستای مشخص، از روش فاصله بین اعداد، کمینه و بیشینه میزان K و نمره سلبی بهره گرفته شد. در ادامه به منظور مقایسه واحدهای کاری مختلف از نظر حساسیت به فرسایش و تولید رسوب و تهیه نقشه کمی فرسایش در هر یک از زیر حوزه ها، میزان فرسایش ویژه برپایه نمره کیفی حساسیت به فرسایش و میزان فرسایش ناشی از کاربری های مختلف اراضی با بکارگیری روابط ارائه شده، محاسبه شد. برپایه نتایج بدست آمده، رتبه مقاومت مواد پیوسته به فرسایش بین 34 تا 86 و مواد ناپیوسته بین 13 تا 3/22 و میزان فرسایش ویژه واحدهای کاری مختلف بین کمتر از یک تا بیش از 500 تن در کیلومتر مربع در سال تغییر می نماید.