بررسی پلی مورفیسم در ایزوله های گونه لیشمانیا ماژور تهیه شده در مناطق اندمیک لیشمانیوز پوستی ایران با استفاده از مارکرهای مایکروستلایت

انگل لیشمانیا ماژور یکی از عوامل اتیولوژیک لیشمانیوز جلدی در مناطق مختلف ایران است. امروزه تکنیک های مختلف ملکولی با استفاده از توالی های پلیمرفیک DNA به طور گسترده در بررسی هتروژنیسیتی عوامل اتیولوژیک لیشمانیوز به کار می رود. یکی از تکنیک های جدید در این زمینه روش Multilocus Microsatellite Typing (MLMT) است که در سال های اخیر مورد توجه محققین قرار گرفته است. در این مطالعه از این روش به منظور بررسی پلی مورفیسم در گونه لیشمانیا ماژور (عامل لیشمانیوز پوستی نوع روستایی) در ایران استفاده شده است.
در این مطالعه آزمایشگاهی تعداد 24 ایزوله انگل لیشمانیا ماژور جمع آوری شده از بیماران مبتلا به لیشمانیوز پوستی در مناطق مختلف اندمیک لیشمانیوز پوستی نوع روستایی در ایران (استان های شمالی، مرکزی، غرب و جنوب غربی ایران) برای اولین بار توسط روش MLMT مورد بررسی قرار گرفت. ایزوله ها با استفاده از هفت جفت پرایمر طراحی شده برای مارکرهای مایکروستلایت بسط داده شد و به منظور بررسی پلی مورفیسم محصولات واکنش بر روی ژل پلی اکریلامید مورد استفاده قرار گرفت.
در محصولات حاصل از Polymerase Chain Reaction (PCR) با استفاده از شش جفت پرایمر مورد بررسی، پلی مورفیسم دیده شد و نمای مورفیک تنها در محصولات بسط داده شده توسط یک پرایمر مشاهده گردید. در کل هفت ژنوتیپ مختلف در بین نمونه های مورد مطالعه مشاهده شد. بر اساس نتایج این تحقیق ژنوتیپ های مختلفی در بین ایزوله های گونه لیشمانیا ماژور در نواحی اندمیک اصفهان، تهران و سمنان شناسایی شد در حالی که در بین نمونه های جمع آوری شده از مناطق اندمیک ایلام و خوزستان هموژنیتی دیده شد و تنها یک ژنوتیپ مشاهده گردید.
در مجموع در این مطالعه با استفاده از تکنیک MLMT هفت ژنوتیپ مختلف در بین ایزوله های گونه لیشمانیا ماژور در نواحی اندمیک لیشمانیوز پوستی نوع روستایی در ایران شناسایی شد که نشان دهنده توانایی این تکنیک در ارزیابی هتروژنیسیتی در گونه لیشمانیا ماژور است.