بررسی روش های موجود اندازه گیری ارتفاع مچ دست و پیشنهاد یک روش جدید

برای بررسی ارتفاع مچ دست دو روش مشهور وجود دارد که هر دو در رادیوگرافی روبرو انجام می شوند و به هر کدام اشکالات و معایبی وارد است. در این مطالعه سعی شده است یک معیار جدید در رادیوگرافی نیم رخ تعریف شود.
این مطالعه مقطعی بر روی یکصد رادیوگرافی روبرو و نیم رخ مچ دست که از یک سری مچ دست بدون علامت گرفته شده بودند و سپس 20 رادیوگرافی مربوط به بیماران با بیماری کینباخ انجام شد. پس از تعیین نقاط رفرانس جدید در رادیوگرافی های گروه طبیعی، سعی در تعیین این نسبت در این روش گردید. در مرحله بعد هم خوانی اندکس جدید با اندکس های تعریف شده قبلی برای این نسبت مورد آزمایش قرار گرفت.
میزان عددی اندکس جدید 04/0±35/0 به دست آمد. از طرفی با محاسبه شاخص(Intraclass correlation coefficient) ICC، از نظر اختلاف درون و بین مشاهده گران نسبت جدید از نسبت گروه Natrass بهتر بود، ولی بر نسبت گروه Youm برتری نداشت.
در مجموع هر یک از روش ها دارای معایبی می باشند، ولی به نظر می رسد که روش جدید پیشنهادی دارای نقاط تعریف شده دقیق تری باشد. از اندکس پیشنهادی می توان به عنوان یک جایگزین و یا روش آلترناتیو در اندازه گیری ارتفاع مچ دست استفاده کرد.