بررسی اثربخشی عصاره حنا بر زخم سالک در موش سوری نژاد BALB/c

برگ حنا از گذشته های دور مصارف تجاری، صنعتی و پزشکی فراوانی داشته است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی عصاره حنا برزخم سالک انجام شد.
در این بررسی برگ نرم شده حنا تهیه و عصاره گیری با استفاده از الکل 80 درجه و با روش پرکولاسیون انجام شد. عصاره بدست آمده با دستگاه تقطیر در خلا تغلیظ و پس از آن فرآوری در شرایط استریل و در پایه پماد در غلظت های 40، 60، 80 درصد تهیه و تا زمان استفاده در دمای 20- درجه سانتی گراد نگهداری شد. هم زمان 40 سر موش کوچک و سفید آزمایشگاهی نژاد BALB/c با انگل لیشمانیا ماژور عامل سالک روستایی سویه [MRHO/IR/75/ER] آلوده شده و در چهار گروه شاهد و دریافت کننده غلظت های 40، 60، 80 درصد عصاره حنا مجزا شدند. استعمال عصاره حنا بلافاصله پس از ایجاد زخم سالک به طور یک روز در میان آغاز شد. همچنین پایش وزن و قطر زخم سالک در موش های گروه چهارگانه به طور هفتگی انجام و این کار تا مرگ آخرین موش از گروه شاهد ادامه یافت. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و روش های آنالیز واریانس و آزمون مقایسه های چندگانه، تجزیه و تحلیل شد.
میانگین اندازه وزن موش های دریافت کننده غلظت 40 و 60 درصد حنا با هم اختلاف معنی داری نشان دادند (000/0P=) ولی با میانگین اندازه وزن موش های دریافت کننده غلظت 80 درصد حنا اختلاف معنی داری نشان ندادند (114/0P=). میانگین اندازه وزن موش های گروه شاهد نیز با میانگین وزن موش های دریافت کننده غلظت های متفاوت حنا اختلاف معنی داری نشان نداد. میانگین اندازه قطر زخم موش های دریافت کننده عصاره 40 درصد حنا با میانگین اندازه قطر زخم موش های دریافت کننده های 60 و80 درصد حنا و با گروه شاهد اختلاف معنی داری نشان دادند (000/0P=).
در مجموع استفاده از عصاره حنا سرعت کاهش وزن را کاهش داد ولی خیلی محسوس نبود. این عصاره همچنین گسترش و افزایش میانگین اندازه قطر زخم سالک را به طور محسوسی کاهش داد به طوری که موش های شاهد تلف شده در مقایسه با موش های دریافت کننده عصاره حنا اندازه قطر زخم ها بسیار بزرگ تر بود، گرچه سرانجام همه موش ها تلف شدند.