مقایسه ی سطح سرمی لپتین افراد چاق دیابتی با افراد چاق غیردیابتی و ارتباط آن با شاخص های تن سنجی

لپتین، محصول ژن ob است و نقش مهمی در بیماری زایی چاقی و دیابت نوع 2 دارد. هدف از این مطالعه مقایسه ی سطح سرمی لپتین در افراد چاق مبتلا به دیابت نوع 2 و افراد چاق غیردیابتی و ارتباط آن با شاخص های تن سنجی بود.
این مطالعه ی مقطعی روی 35 فرد چاق مبتلا به دیابت نوع 2 و 35 فرد چاق غیردیابتی انجام شد. پروفایل لیپید با روش آنزیمی اندازه گیری شد. از کیت NycoCard برای اندازه گیری هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c) استفاده شد. سطح سرمی لپتین، انسولین و گلوکز به ترتبب با روش های ایمونواسی آنزیمی و گلوکز اکسیداز اندازه گیری شدند. شاخص مقاومت به انسولین با استفاده از روش HOMA محاسبه شد.
سطح سرمی گلوکز ناشتا، تری گلیسرید، فشارخون دیاستولی، درصد هموگلوبین گلیکوزیله و شاخص مقاومت به انسولین (HOMA-IR) در افراد دیابتی به طور کاملا معنی داری بیشتر از افراد غیردیابتی بود. سطح سرمی لپتین در گروه دیابتی به طور کاملا معنی داری کمتر از گروه غیردیابتی بود (ng/mL 6/16±51/21 در مقابل ng/mL 6/14±30). غلظت لپتین در گروه دیابتی (ng/mL96/17±85/31 در مقابل ng/mL 02/9±80/12) و گروه غیردیابتی (ng/mL 99/10±11/36 در مقابل ng/mL 72/15±55/23) در زنان بیشتر از مردان بود. همبستگی مستقیم و معنی داری بین سطح سرمی لپتین با اندازه دور لگن (450/0 = r؛ 04/0=p) در گروه دیابتی و (59/0 r = و00/0 p =) در گروه غیر دیابتی) و لپتین با BMI (66/0=r و 00/0=p) در گروه دیابتی و (49/0 r = و003/0 p =)درگروه غیردیابتی، مشاهده شد. از آن جا که میانگین سطح سرمی لپتین در افراد چاق دیابتی کمتر از افراد غیردیابتی بود، مطالعه های بیشتری برای روشن شدن سازوکارهای کاهش سطح لپتین سرم در افراد دیابتی چاق پیشنهاد می شود.