بررسی ارتباط رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت با سطح فعالیت های روزمره زندگی و فعالیتهای زندگی با ابزار در سالمندان غرب تهران 1386

همان طور که طول عمر افراد افزایش می یابد، اهمیت رفتارهای ارتقادهنده سلامت نیز، با توجه به حفظ کارکرد و استقلال افراد و افزایش کیفیت زندگی آن ها، روز به روز بیشتر آشکار می شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط رفتارهای ارتقادهنده سلامت با سطح ADL و IADL در سالمندان غرب تهران انجام گرفته است.
این مطالعه از نوع همبستگی بود که بر روی 410 نفر از افراد بالای 60 سال ساکن منطقه غرب تهران انجام گرفت. روش نمونه گیری از نوع چند مرحله ای بود و از ابزار پژوهش شامل چک لیست مربوط به رفتارهای ارتقادهنده سلامت و پرسش نامه مربوط به فعالیت های جسمی، که از دو بخش سوالات مربوط به ADL (فعالیت های روزمره زندگی) و IADL (فعالیت های ابزاری زندگی) تشکیل شده است، استفاده شد. اطلاعات مربوط به واحدهای مورد پژوهش از طریق مصاحبه گردآوری شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون تی- تست استفاده شد.
بین فعالیت های روزمره زندگی (ADL) و رفتارهای «انجام ورزش یا پیاده روی»، «مصرف شیر، لبنیات و غذاهای گوشتی»، «مصرف میوه و سبزیجات تازه»، «مصرف غذای کم نمک» و «مصرف غذای کم چرب» ارتباط معنی داری وجود داشت (P<0.05). همچنین بین فعالیت های ابزاری زندگی (IADL) و رفتارهای «نکشیدن سیگار»، «مصرف نکردن الکل»، «انجام ورزش یا پیاده روی»، «مصرف غذای کم نمک»، «مصرف غذای کم چرب»، «مصرف شیر، لبنیات و غذاهای گوشتی» و «مصرف میوه و سبزیجات تازه» ارتباط معنی داری وجود داشت (P<0.05).
مطالعه نشان داد رفتارهای ارتقادهنده سلامت با ADL و IADL ارتباط معنی داری داشت. لذا مراقبت دهنده های بهداشتی باید زمینه های تسهیل رفتارهای ارتقادهنده سلامت را از طریق برنامه های سلامتی مثل رژیم غذایی صحیح، ورزش منظم و بررسی دوره ای وضعیت جسمانی فراهم آورند تا موجب افزایش فعالیت های جسمی در سالمندان شده و از این طریق باعث حفظ و ارتقا زندگی سالم و فعال برای آن ها شوند.