بررسی عوامل مؤثر بر سازگاری اجتماعی دانشجویان شاهد و غیرشاهد

با هدف بررسی و مقایسه ی رابطه ی دینداری، نگرش سیاسی- اجتماعی و پیشرفت تحصیلی با سازگاری اجتماعی دانشجویان شاهد و غیرشاهد، تعداد 625 دانشجو (315 دانشجوی شاهد و 310 دانشجوی غیرشاهد) با روش نمونه گیری طبقه ای با اختصاص متناسب از میان دانشجویان دختر و پسر دانشگاه های تهران انتخاب شدند. جهت اندازه گیری متغیرهای پژوهش از مقیاس دینداری دانشجویان، پرسش نامه نگرش سیاسی - اجتماعی و پرسش نامه شخصیتی کالیفرنیا (بخش سازگاری اجتماعی) استفاده شده است. داده ها با استفاده از محاسبه ی ضریب آلفای کرونباخ، تحلیل عاملی با مؤلفه ی اصلی، ضریب همبستگی چند متغیری (پیرسون) و تحلیل رگرسیون همزمان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که باورهای دینی و نگرش سیاسی - اجتماعی با سازگاری اجتماعی دانشجویان شاهد و غیرشاهد، همبستگی های مثبت و معناداری دارند، در حالی که بین پیشرفت تحصیلی و سازگاری اجتماعی دانشجویان شاهد و غیرشاهد هیچ گونه رابطه معناداری مشاهده نشد. هم چنین رابطه ای بین دینداری و نگرش سیاسی- اجتماعی با سازگاری اجتماعی در دانشجویان دختر (شاهد و غیرشاهد) قدرتمندتر از دانشجویان پسر (شاهد و غیرشاهد) است. نتایج تحلیل رگرسیون هم زمان نیز نشان داد که سازگاری اجتماعی دانشجویان شاهد و غیرشاهد رابطه ای مثبت و معناداری با دینداری، نگرش سیاسی - اجتماعی و پیشرفت تحصیلی آنان دارد، متغیر دینداری و پیشرفت تحصیلی به ترتیب قوی ترین و ضعیف ترین رابطه را با سازگاری اجتماعی دانشجویان شاهد و عادی دارد. نتایج پژوهش حاضر با نتایج سایر پژوهش های داخلی و خارجی انجام شده در این زمینه هم سویی دارد که در پایان مورد بحث واقع شده است.