ارث کودکان آزمایشگاهی

با پیشرفت دانش پزشکی، و امکان درمان ناباروری از طریق پزشکی مسائل متعدد و پیچیده ای در حوزه های اخلاقی، حقوقی، بهداشتی، اجتماعی، روان شناختی، دینی مطرح شده است، که می بایست از طرف پیشوایان دینی از یک سو، حقوقدانان و متخصصان علوم اجتماعی و تربیتی از سوی دیگر به آن ها پاسخ مناسب داده شود، تا زمینه مناسب جهت وضع وتدوین قوانینی جامع و راهگشا فراهم گردد. از جمله مسائل مهمی که در ارتباط با این موضوع در قلمرو مسائل حقوقی مطرح است، وضعیت ارث اطفال ناشی از اهدای اسپرم، اهدای تخمک و اهدای جنین (کودکان آزمایشگاهی)، ارث جنین های منجمد شده و نیز وضعیت توارث کودکانی است که نطفه آن ها پس از وفات صاحب اسپرم یا تخمک منعقد شده است، و این که آیا باید برای جنین های مزبور نیز همانند جنین در رحم سهم الارث معینی از ترکه مورث کنار نهاده شود یا خیر؟ در صورت مثبت بودن پاسخ، محدوده زمانی آن چه مقدار است؟ ما دراین مقاله تلاش کرده ایم که با تکیه براصول و قواعد کلی فقه وحقوق و نیز بهره گیری از فتاوای فقها و اندیشه های حقوقی برای سؤالات فوق پاسخ مناسب ارائه نماییم.