مقایسه تاثیر اینداکشن به دو روش ضربانی و مداوم بر نتایج حاملگی در زنان باردار مراجعه کننده به بیمارستان 29 بهمن تبریز در سال 86-1385

فعالیت ناکافی رحم بعنوان یک علت شایع و قابل اصلاح پیشرفت غیرطبیعی زایمان می باشد که با تجویز اکسی توسین تصحیح می شود. این واقعیت که طولانی شدن بی مورد زایمان، ممکن است در بروز عوارض و مرگ و میر دوره پیش از تولد نقش داشته باشد، استفاده از تزریق داخل وریدی اکسی توسین در درمان انواع مشخص انقباضات غیر موثر را باعث شده است. در این مطالعه 100 زن باردار مراجعه کننده به بیمارستان 29 بهمن تبریز در مطا لعه ای نیمه تجربی شرکت کردند. به طوریکه بصورت تصادفی در گروه تحریک زایمان به روش ضربانی یا مداوم قرار گرفتند و پیشرفت زایمان تحریک بیش از حد رحم، آپگار و هیپر بیلی روبینمی نوزاد، مدت زمان زایمان و طول مرحله سوم زایمان اندازه گیری شد. بر اساس یافته های پژوهش، ازنظر پیشرفت زایمان، هیپراستیمولیشن در طی اینداکشن، آپگار و میزان هیپر بیلی روبینمی نوزاد، تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد (05/0 p>). ولی از نظر مدت زایمان (022/0 p=) و نوع زایمان (008/0 p=) و دوز مصرفی اکسی توسین تفاوت معنی دار بود (0005/0 p<).
اثر تزریق ضربانی اکسی توسین روش آسان تر و فیزیولوژیک تر برای ایجاد انقباضات موثر رحمی بوده و طول مدت زایمان و میزان زایمان غیر طبیعی (زایمان با واکیوم و سزارین) را کاهش می دهد. همچنین میزان مصرف اکسی توسین در این روش نسبت به روش مداوم به طور قابل ملاحظه کمتر است.