اثر تزریق داخل بطنی رتینوئیک اسید بر آستانه درد در موش صحرایی نر: عنوان کامل مقاله

چکیده: در مطالعه حاضر، با استفاده از مدل درد حاد و مزمن اثر تزریق داخل بطنی رتینوئیک اسید در موش های صحرایی بر آستانه درد مورد ارزیابی قرار گرفت.
در این مطالعه از آزمون tail - flick و آزمون فرمالین جهت تعیین آستانه درد استفاده شد. در هر آزمون آستانه درد حاد و مزمن (یک و دو هفته) 252 سرموش صحرایی نر بالغ با وزن(25±275)رم مورد ارزیابی قرار گرفت. در مدل حاد، 30 دقیقه قبل از تست رفتاری دارو به صورت تک دوز و در مدل مزمن، دارو بمدت یک یا دو هفته تزریق می شد. حیوانات در هر مدل، به صورت تصادفی در 6 گروه هفت تایی تقسیم بندی شدند. در چهار گروه اول دوزهای 6، 3، 1، 5/0 میکروگرم داخل بطنی رتینوئیک اسید، در گروه پنجم حلال رتینوئیک اسید (DMSO + آب مقطر) و در گروه ششم محلول ACSF به صورت داخل بطنی تزریق شد.
درد، رتینوئیک اسید، آزمون tail - flick، آزمون فرمالین، تزریق داخل بطنی، موش صحرایی نتایج نشان داد که تزریق حاد داخل بطنی رتینوئیک اسید آستانه درد را به روش tail - flick تغییر نمی دهد اما تجویز مزمن رتینوئیک اسید در مقادیر 6، 3، 1، 5/0 میکروگرم داخل بطنی به مدت یک و دو هفته به طور معنی داری آستانه درد را در مقایسه با گروه DMSO کاهش می دهد(05/0>p). هم چنین تزریق دوز 3 میکروگرم داخل بطنی رتینوئیک اسید به مدت دو هفته آستانه درد را در فاز اول آزمون فرمالین کاهش می دهد.
چنین نتیجه گیری شد که تزریق داخل بطنی رتینوئیک اسید به مدت طولانی به طور معنی داری سبب افزایش واکنش های درد در موش های صحرایی می شود.