سلولهای مزانشیمی مغز استخوان به عنوان مدلی مناسب برای بررسی آلودگی های محیطی

چکیده: در این پژوهش اثر سرب به عنوان یکی ازآلاینده های محیطی برتکثیر و تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی مغزاستخوان مورد بررسی قرار گرفته است.
در این مطالعه تجربی این سلول ها را با غلظت های مختلف سرب به مدت 24 ساعت کشت داده و پس از بررسی تغییرات مورفولوژیک، میزان حیات سلول ها و سلامت DNA به ترتیب با تست MTT و کامت بررسی شد. برای ارزیابی اثر سرب بر تمایز شبه عصبی سلول های بنیادی مزانشیمی مغزاستخوان، القائ عصبی با کشت این سلول ها به ترتیب در غلظت1 میلی مولار بتا مرکاپتواتانل به مدت 24 ساعت و غلظت 7 میلی مولار به مدت 4 ساعت در سلول های تیمار شده با غلظت 50 میکرو مولار سرب انجام شد. نهایتا تمایز عصبی با تکنیک RT-PCR برای ژن های اختصاصی سلول های عصبی نظیر Nestin، Nurr1،β-tubوtubШ -β و با تکنیک ایمنوسیتوشیمی باآنتی بادی های اختصاصی Map2٬ Tau و β-tubبررسی گردید.
سرب، سلول های بنیادی مزانشیمی، تمایز نرونی، تکثیر سلول تاثیر سرب بر میزان تکثیر سلولی بر روی سلول ها وابسته به دوز می باشد. مقایسه پارامترهای کامت، تاثیر سرب بر هسته سلول ها و در پی آن تخریب و قطعه قطعه شدن DNA را نشان داد. یک تا چهار ساعت پس از اضافه کردن محیط القاءعصبی تغییرات مورفولوژیک شبه عصبی در سلول های تحت تیمار دیده شد که با افزودن 40 میکرومولار سرب به محیط کشت درصد سلول هایMap2 در بررسی های حاصل از ایمنوسیتوشیمی کاهش یافت. علاوه براین در بررسی های مولکولی نیز کاهش بیان ژن ها دیده شد.
این مطالعه نشان داد که سرب اثرات توکسیک بر روی سلول های بنیادی مزانشیمی مغزاستخوان داشته و این سلول ها می توانند انتخاب مناسبی در بررسی اثرات توکسیک مواد شیمیائی و داروهای مختلف بر روی تکثیر و تمایز سلول در افراد مختلف باشند.