نوع ادبی مناجاتهای منظوم فارسی

امروزه ناقدان ادب، شعر را به چهار نوع اصلی تقسیم می کنند که عبارت است از: 1-شعرحماسی 2- شعر نیمایی 3- شعر غنایی 4- شعر تعلیمی. برای تعیین نوع ادبی مناجات به تعریف آن، توجه می کنیم که عبارت است از: «راز و نیاز بنده و بیان عجز و نیاز او به پیشگاه خداوند که با صفای قلب و رقت احساس، انجام می شود». از آنجا که از راز و نیاز با خداوند، مایه های قوی احساسی و عاطفی وجود دارد، ماهیت مناجات از دیدگاه انواع ادبی «غنایی» است؛ اما با توجه به آنکه مناجاتهای منظوم فارسی بیشتر با نوعی آموزش، همراه است، آن را غنایی – تعلیمی می نامند. عواطف حاکم بر مناجات های فارسی، همان احساس عجز و نیاز در برابر خداوند و امید به عفو و رحمت اوست.