فراوانی آمیب هیستولیتیکا در کودکان مبتلا به اسهال خونی (بیمارستان کودکان امیرکلا، 85 - 1384)

ابتلا به دیسانتری می تواند اثرات نامطلوب زیادی را بر قشر کودکان، خانواده و اجتماع تحمیل کند. از طرفی تعیین میکروارگانیسم های عامل دیسانتری می تواند تاثیر فراوانی در روند درمانی داشته باشد. هدف این مطالعه بررسی فراوانی تروفوزوئیت آمیب هیستولیتیکا در کودکان مبتلا به اسهال خونی بستری شده در بیمارستان کودکان امیرکلا می باشد.
این مطالعه به صورت مقطعی بر روی 537 نفر از کودکان بدحال زیر 12 سال مبتلا به دیسانتری که از شهریور 84 تا شهریور 85 در مرکز درمانی بیمارستان کودکان امیرکلا بستری شده بودند، انجام شد. نمونه های مدفوع تازه (به میزان حدود 5-1 گرم) بلافاصله به آزمایشگاه انتقال داده شد و بوسیله رنگ آمیزی با لوگل و سرم فیزیولوژی از نظر تروفوزوئیت آمیب مورد بررسی قرار گرفت. سپس فراوانی آن بین جنس، فصول مختلف و محل سکونت مقایسه گردید.
در 537 نفر از کودکان بدحال مورد بررسی 219(8/40%) دختر و 318(2/59%) پسر بودند. میانگین سنی کل کودکان 5/2±2 سال بود. در این میان دیسانتری در تابستان و پائیز شایعتر از فصول دیگر بود. در کل32 نفر(6%) مبتلا به دیسانتری آمیبی بودند که شیوع آن در پسرها 19(6%) و در دخترها 13(9/5%) بود. همچنین این میزان در کودکان بستری شده شهری و روستایی بترتیب 15 نفر(8/2%) و روستائی17 نفر(2/3%) بود. بین میزان شیوع دیسانتری آمیبی و متغیرهای ذکر شده ارتباط معنی داری یافت نشد، ولی از نظر شیوع فصلی ابتلا به دیسانتری آمیبی در فصل پائیز شایعتر بود (001/0=p).
با توجه به این مطالعه و شیوع پائین دیسانتری آمیبی توصیه می شود در بیماران دچار دیسانتری علل غیر آمیبی بیشتر در نظر گرفته شود.