بررسی تاثیر باکلوفن در درمان بیماری ریفلاکس معده به مری یرخواری

بیماری ریفلاکس معده به مری که شایع ترین اختلال مری درتمام سنین می باشد، ناشی از شلی گذاری اسفنکتر تحتانی مری است که عوارض حاصل از ان موجب اختلال در کیفیت زندگی میشود. مطالعات مختلف نشان داده که باکلوفن بعنوان آگونیست رسپتور گابا B، مهار کننده قوی اسفنکتر تحتانی مری بوده و می تواند در درمان ریفلاکس موثر باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی کارآیی این دارو در گروه سنی شیرخواران بود.
این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی بر روی 30 شیرخوار مبتلا به ریفلاکس گاستروازوفاژیال در مرکز طبی کودکان تهران انجام شد. پس ازانتخاب مواردبر حسب شاخصهای تعیین شده و تکمیل پرسشنامه مقدار 25/0 به ازاء هر کیلو وزن بدن در دو دوز منقسم باکلوفن خوراکی به مدت 3 ماه تجویز شد. سپس به طور هفتگی و ماهیانه علائم آنها مورد بررسی قرار گرفت. در انتها نتایج بدست آمده به روش آماری فریدمن با نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
از 30 بیمار انتخاب شده، 17 نفر پسر و 13 نفر دختر بودند. میانگین سنی آنها 1/7 (5/4) ماه بود. شایع ترین علائم به ترتیب عبارت بود از: استفراغ 100%، اختلال در وزن گیری 93%، گریه و بی قراری 63%، سرفه 53%، آپنه 7/6%. اختلاف چشمگیری در میانگین افزایش وزن در یک ماه قبل از درمان و ماه های پس از ان مشاهده شد(P<0.0001). همچنین تغییر معنی داری در وضعیت تغذیه، بهبود استفراغ وگریه وبیقراری بین ماه های قبل و پس از درمان حاصل شد (P<0.001).
باکلوفن قادر به کنترل حملات ریفلاکس حجمی (استفراغ) و کاهش بی قراری شیرخواران و در نهایت افزایش وزن و بهبود وضعیت تغذیه ای انان گردد. وحتی می تواند جایگزین مناسب جهت پروکینتیک ها در درمان ریفلاکس گاستروازوفاژیال باشد