تعیین سطح سرمی فولات در بیماران بتا تالاسمی ماژور

یکی از مسائل مورد بحث در برنامه درمان حمایتی بیماران بتا تالاسمی ماژور استفاده از ترکیب اسید فولیک می باشد. اگرچه در بیماران بتا تالاسمی ماژور گاهی اوقات ممکن است نیاز به درمان حمایتی اسید فولیک به علت کمبود فولات رژیم غذایی یا کاهش جذب گوارشی افزایش یابد اما عامل اساسی کمبود ترکیب حمایتی فوق، افزایش نیاز مغز استخوان در زمینه خون سازی غیر موثر در غیاب تزریق خون کافی می باشد. این مطالعه با هدف تعیین سطح سرمی فولات، وضعیت تزریق خون و نیاز به ترکیب حمایتی فوق در بیماران بتا تالاسمی ماژور انجام شد.
این مطالعه به صورت مقطعی، توصیفی- تحلیلی در بیماران بتا تالاسمی ماژور تحت تزریق خون مکرر و منظم در مرکز آموزشی درمانی کودکان مفید تهران طی سال 1385گرفت. سطح سرمی فولات بیماران در یک مرکز آزمایشگاهی معتبر به روش Electro chemi lumines اندازه گیری شد. سطح سرمی طبیعی اسید فولیک در محدوده طبیعی 3 تا 5/17 نانوگرم در میلی لیتر در نظر گرفته شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از برنامه نرم افزاریSPSS و آزمون های آماری مجذور کای، T و آزمون همبستگی Spearman انجام شد.
در این مطالعه 100 بیمار بتاتالاسمی ماژور مورد بررسی قرار گرفتند که 56 نفر آنان (56%) دختر و 44 نفر (44%) پسر بودند. میانگین سنی بیماران 156 (±2/71) ماه و در محدوده 14 تا 288 ماه بود. میانگین مقادیر هموگلوبین بیماران 5/9 (±78/0) با محدوده 5/7 تا 9/11 گرم در دسی لیتر بود. میانگین مقادیرMCV بیماران 2/84 (±2/4) فمتولیتر در محدوده 4/73-3/95 بود. میانگین سطح سرمی فولات بیماران 9 (±9/4) و در محدوده 1 تا 19 نانوگرم در میلی لیتر بدست آمد. در ارزیابی سطح سرمی فولات 100 بیمار مورد مطالعه تنها 3 مورد از بیماران سطح سرمی کمتر از حد طبیعی داشتند. در این مطالعه 73 بیمار (73%) مقادیر هموگلوبین برابر یا بیش از 9 گرم در دسی لیتر داشتند.
بر اساس این مطالعه چنین به نظر می رسد در صورتی که بیماران بتا تالاسمی ماژور تحت درمان با یک برنامه تزریق خون مکرر و منظم قرارداشته باشند نیاز به اسید فولیک مکمل نخواهند داشت.