بررسی اشتباهات داروئی در پرونده های بیمارستانی کودکان

اشتباهات داروئی شایع ترین نوع خطاهای پزشکی و ازعلل قابل اجتناب آسیب با علت ناشناخته در کودکان هستند. اشتباه در هر یک از مراحل فرآیند دارو دادن شامل نسخه نویسی، کپی و نسخه برداری دستور پزشک، توزیع و پخش دارو و مرحله دارو دادن به بیمار ممکن است، رخ دهد. هدف مطالعه حاضر تعیین اشتباهات داروئی در نوشتن دستورات داروئی توسط پزشک و اشتباهات داروئی در گزارش پرستاری پرونده های یک بیمارستان کودکان بود.
این تحقیق یک مطالعه توصیفی- مقطعی و مبتنی بر اطلاعات بیمارستانی است. نمونه شامل 898 پرونده بیماران بستری در بیمارستان شهید مدنی خرم آباد در 6 ماهه اول سال1383 بود که به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه مشخصات فردی بیمار، پزشک و پرستار، چک لیست اصول نوشتن دستورات داروئی و چک لیست نحوه اجرای دستورات داروئی در گزارش پرستاری بود که با مطالعه و بررسی اولین دستور پزشک و اولین گزارش پرستاری موجود در پرونده تکمیل می شد. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS ویراست 5/11 مورد بررسی و تجزیه تحلیل قرار گرفت.
در 1/74% موارد توصیه های لازم در مورد اجرای دستور داروئی نوشته نشده بود، در 8/47% فواصل تجویز دارو یا با اصطلاح نوشته شده و یا اصلا مشخص نشده بود. در 5/45% واحد دارو یا به صورت شک برانگیز نوشته شده بود یا اصلا نوشته نشده بود، و در 5/20% دستورات دارویی دارای حداقل یک تداخل داروئی بودند. بررسی گزارش های پرستاری نشان داد در 5/77% احتیاطات مربوط به اجرای دستور دارویی رعایت نشده نبود. در 9/14% به تداخلات دارویی توجه نشده بود. در 8/14% فواصل یا ساعت داروی داده شده مطابق دستور پزشک نبود. در 3/6% موارد دستور داروئی توسط پرستار اجرا نشده بود.
در محیط شلوغ و پیچیده بخش های کودکان اشتباهات دارویی به دفعات زیاد رخ می دهد. اگرچه بیشتر این خطاها جزئی بوده و ممکن است، موجب آسیب بیمار نشود، اما به هر حال اشتباهات دارویی نشان دهنده کیفیت کار پرسنل می باشند و خطاهایی که در این تحقیق تشخیص داده شد مطرح کننده نیاز پزشکان و پرسنل پرستاری به برنامه های بازآموزی و آموزش مداوم می باشد.