قرآن و فرهنگ عصر نزول

قرآن، متن زبانی است که خداوند سبحان آن را به واسطه فرشته وحی، جبرئیل امین، بر پیامبر اکرم فرو فرستاد تا هدایت گر انسان های با ایمان باشد. زبانی بودن این متن و نزول آن در محدوده جغرافیایی خاص، سبب شده است که به زبان قوم نبی، یعنی زبان عربی نازل شود. اکنون پرسش این است که این متن که فرود آمده است تا فرهنگ جدیدی را بنیان گذارد و با فرهنگ جاهلی عصر نزول مبارزه کند، چه نسبتی با فرهنگ عربی عصر نزول دارد؟ برخی بر این باورند که خاستگاه متن قرآن، فرهنگ عربی است؛ همچنان که این متن، میهمان زبان عربی است، بر خوان فرهنگ عربی نیز نشسته است و چون از تصورات و تصدیقات فرهنگ عربی وام گرفته، بنابراین میهمان فرهنگ عربی نیز هست، اما بیشتر عالمان اسلامی معتقدند نه تنها از فرهنگ عربی تاثیر نپذیرفته است که فرود آمده تا تاثیر شگرفی بر فرهنگی عربی بگذارد و آن را از اساس متحول سازد. این نوشتار به بررسی این دو رویکرد متفاوت نسبت به متن قرآن و خاستگاه آن می پردازد.