بررسی هدایت الکتریکی و خواص فیزیکی مکانیکی دو نوع پوشش آنتی استاتیک بر پایه گرافیت و دوده

پوشش های رسانای جریان الکتریکی، به طور اساسی علاوه بر خواص عمومی دیگر پوشش ها نظیر انواع مقاومت های شیمیایی، خواص چسبندگی مناسب، خواص مکانیکی خوب جهت پخش کردن یا هدایت بار الکتریکی ساکن ایجاد شده در سطح به کار می روند، زیرا پوشش های پلیمری رایج نظیر اپوکسی ها و پلی یورتان ها ذاتا عایق و حبس کننده بار الکتریکی ساکن هستند. البته این پوشش ها در کنار این نقش اصلی (تخلیه الکترواستاتیکی بار) به عنوان پوشش های محافظ در برابر تداخل امواج رادیویی/ الکترومغناطیسی به کار می روند. برای ایجاد پوششی با این خواص، روش های متفاوتی وجود دارد که یکی از متداول ترین آنها ترکیب و وارد کردن مواد افزودنی رسانای جریان الکتریسیته نظیر پودر فلزات، گرافیت، نانو لوله کربن و... درون ماتریس پلیمری است. در این مقاله رابطه میان آستانه تراوایی هدایت الکتریکی و درصد حجمی پرکننده و مکانیسم هدایت الکتریکی، با استفاده از میکروسکوپ الکترونی پویشی، در یک سیستم اپوکسی پرشده با گرافیت و دوده مورد بررسی قرار گرفته است که نشان دهنده مکانیسم هدایت الکتریکی از طریق تماس ذره به ذره می باشد. همچنین بررسی تغییرات چسبندگی، مقاومت در برابر ضربه، براقیت و مقاومت کششی در برابر تغییر درصد پرکننده نشان داد که در هر مورد آستانه تراوایی خاصی وجود دارد.