تاثیرات برجسازی در محیط شهری: محله الهیه - تهران

بررسی تجارب توسعه های شهری اخیر در ایران،مسائل بی شماری را خصوصا در ارتباط با تحلیل کیفیات محیط زیست نشان می دهد.از طرفی افزایش سریع جمعیت و کمبود زمین مناسب برای توسعه و از طرف دیگر روشن نبودن سیاستهای توسعه های شهری در ابعاد کلان و محلی،باعث شده است که نیروهای وارد بر ساختار شهر از قبیل مهاجرتها،مسائل سیاسی و اجتماعی،کمبود مسکن و غیره،راه حلهای موقتی و موضعی را سبب شوند.از آن جمله می توان به رشد درون شهری از طریق احداث ساختمانهای بلند اشاره نمود که در حال تغییر ساختار شهرهای بزرگ کشورمان است،بدون آنکه امکانات محیط برای تزریق چنین سازه هایی به بافت محلی و کارآیی آنها در سطح شهر مشخص شده است.
هدف از پژوهش حاضر،بررسی تاثیرات برجسازی در محیط شهری و به طور خاص در فضای پیرامونی برجهاست.تاثیرات برجسازی در محله مورد مطالعه پژوهش یعنی الهیه تهران تحت چهار مقوله:عملکرد محیط اطراف،ایجاد محیط میکروکلیما،افزایش آلودگی های محیطی،و تاثیرات بصری،مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفته است.نتایج کلی تحقیق نشانگر عدم ملحوظ نمودن ملاحظات محیطی و شهری لازم در احداث ساختمانهای بلند است.برای تقلیل تاثیرات محیطی فرآیندی جامع در زمینه های برنامه ریزی و طراحی مورد نیاز است که با حساس بودن زمینه های محیطی در فرآیند طراحی می توان کیفیت محیط ساخته شده را بهبود بخشید.