تبیین عوامل اجتماعی موثر برنگرش جانبازان نسبت به مواد مخدر در استان مازندران

این مقاله مبتنی بر تحقیقی است که در مورد بررسی عوامل موثر برنگرش جانبازان به مواد مخدر در استان مازندران صورت گرفته است. هدف اصلی این مطالعه تحلیل همبسته های اجتماعی مرتبط با نگرش جانبازان به مواد مخدر است. آمارها نشان دهنده این است میزان گرایش اعتیاد به مواد مخدر در استان مازندران افزایش یافته است. از این رو، محقق در پی پاسخگویی به این سئوال بوده است که عوامل اجتماعی موثر برنگرش جانبازان به مواد مخدر استان مازندران چیست؟ این پژوهش با استفاده از روش پیمایشی به انجام رسیده است. واحد تحلیل این تحقیق فرد می باشد و جامعه آماری نیز کلیه جانبازان استان مازندران در سال 1386 است.
از مجموع جمعیت نمونه تحقیق، 9/55 درصد پاسخگویان، میزان شناخت شان را نسبت به مواد مخدر کم، 7/37 درصد متوسط و 4/6 درصد زیاد بیان کرده اند. داده های پژوهش نشان می دهندکه اکثریت پاسخگویان (1/58 درصد) نگرش رفتاری کمی را نسبت به مواد مخدر اظهار کرده اند، در مقابل 5/35 درصد متوسط و 4/6 درصد زیاد گزارش کرده اند.
مدل تحلیلی این تحقیق 21 درصد از تغییرات نگرش نسبت به مواد مخدر را در میان جانبازان مورد تحقیق، می تواند توضیح دهد و باقیمانده آن را متغیرهای دیگری تبیین می کنند که خارج از حیطه بررسی این تحقیق می باشد. لازم به ذکر است که گرایش جانبازان به مواد مخدر را نمی بایستی از بستر اجتماعی آن در جامعه جدا نمود و درک علل گرایش جانبازان به مواد مخدر مستلزم شناخت عوامل بیرونی جامعه نیز می باشد. پیوستگی به خانواده، باور، عزت نفس و وضعیت اشتغال از مهمترین متغیرهای پیش بینی کننده گرایش جانبازان به مواد مخدر در استان هستند.