خصوصیات سلول های مزانشیمی ماتریکس بند ناف انسان

در سال های اخیر، سلول درمانی بعنوان روشی سودمند در درمان بیماری های مختلف به ویژه بیماری های مضمحل کننده دژنراتیو پیشنهاد شده است. سلول های مزانشیمی ماتریکس بند ناف، در زمره سلول های بنیادی هستند که اخیرا مورد توجه قرار گرفته اند. در مطالعه حاضر، ضمن معرفی شرایط کشت این سلولها، پاره ای ویژگی ها از قبیل بیان آنزیم آلکالین فسفاتاز، توان تولید کلنی در قطره معلق و میزان رشد در تراکم های مختلف در این سلولها بررسی شده است.
در این مطالعه تجربی، بند ناف نوزاد تازه متولد شده به روش سزارین از بیمارستان افضلی پور کرمان تهیه شد و در شرایط استریل به آزمایشگاه منتقل و به روش کشت قطعه بافت، در محیط کشت مناسب کشت داده شد. پس از رسیدن رشد سلولها به تراکم بیش از 80%، سلولها پاساژ داده شدند و به تعداد 1061 سلول در پلیت های مخصوص کشت داده شدند و ویژگی های رشد این سلولها بررسی شد. پس از تشکیل کلنی، کلنی های سلولی با کیت آلکالین فسفاتاز رنگ آمیزی شدند. همچنین تعداد 1051 سلول در قطرات معلق قرار گرفته و پس از 48 ساعت از نظر تشکیل کلنی و بیان آنزیم آلکالین فسفاتاز بررسی شدند. همچنین سلولها به تعداد 125، 250، 500، و 1000 سلول در l100 محیط کشت بمدت 48 ساعت کشت داده شدند و میزان فعالیت میتوکندری سلولها در گروه های مختلف با کیت Wst-1 بررسی شد. سلول های مزانشیمی ماتریکس بند ناف انسان در محیط کشت، پس از 8 تا 10 روز کلنی های سلولی تشکیل دادند که آلکالین فسفاتاز مثبت بودند. کشت سلولها در قطرات معلق نیز به تولید کلنی های آلکالین فسفاتاز مثبت منجر شد. افزایش تراکم سلولی در ابتدای کشت، باعث ازدیاد میزان فعالیت میتوکندری سلولها پس از 48 ساعت نگهداری در انکوباتور شد.
یافته های مطالعه حاضر نشان می دهد که سلول های مزانشیمی ماتریکس بند ناف انسان قادرند در محیط کشت علاوه بر تک لایه سلولی، کلنی های آلکالین فسفاتاز مثبت تشکیل دهند. از سوی دیگر سلول های مزانشیمی بند ناف قادرند در قطره معلق رشد کرده و کلنی های آلکالین فسفاتاز مثبت تشکیل دهند؛ این سلولها در تراکم بالاتر، رشد بیشتری دارند. بنظر می رسد این سلولها از نظر مرحله تمایز، به سلول های بنیادی جنینی نزدیکتر باشند.