اعتبار دعاهای ابن طاووس از نگاه او

این مقاله در پی آن است که، از طریق نگاه ابن طاووس، نشان دهد دعاهایی که او ذکر کرده، چه اندازه قابل اعتماد و اطمینان است. از این رو، از دو رویکرد در تبیین جایگاه دعاهای ابن طاووس، با عنوان بررسی سند و متن حدیث که بر اساس معیارهای پذیرفته شده در دانش نقد حدیث انجام می گیرد و استفاده از قراین و مناظری دیگر، چون نگاه و نظر ابن طاووس بهره می گیرد. روشن است که رویکرد دوم، امتیاز نگاه دقیق، ریزبین، تفصیلی و همه جانبه رویکرد نخست را ندارد؛ با این وجود می تواند میزان زیادی اعتماد بخش و اطمینان آفرین باشد. ابن طاووس دو گروه دعاها را ذکر کرده است؛ یک گروه که اکثریت است دعاهایی است که جنبه روایی دارد. این گروه خود دو دسته را تشکیل می دهد: دعاهایی است که با اسناد کامل نقل شده و وی بر درستی سند آنها تاکید نموده است و دسته دیگر، دعاهایی است که سند ندارد یا سند آنها ضعیف است. استناد وی در این روایات، روایات موسوم به تسامح در دلایل سنن است که از سند درست برخوردارند. گروه دوم دعاهایی است که انشای ابن طاووس است. وی این دعاها را، با استناد به روایت صحیح، انشا کرده و موارد آن را که اندک نیز هست مشخص نموده است. از این رو، بر پایه جایگاه والای رجالی، سند شناسی و وارستگی و شایستگی ابن طاووس، گواهی وی می تواند اطمینان بخش باشد.