اجرای شیوه تک گزینی در سطح پارسل و نیاز آن به آماربرداری صد در صد گونه های درختی (مطالعه موردی: بخش گرازبن جنگل خیرود)

برای اجرا و پایش فعالیت های جنگل شناسی و جنگلداری مبتنی بر نظام طبیعت و تصمیم گیری های ویژه جنگل شناسی نیاز به آگاهی کامل وضعیت کمی و کیفی توده های جنگلی و اندازه گیری مستمر اثرگذاری کارهای گذشته بر روی آنها می باشد. شیوه تک گزینی که یکی از شیوه های جنگل شناسی نزدیک به طبیعت است، هدف رسیدن به یک جنگل ناهمسال و آمیخته را دنبال می کند که در نشانه گذاری درختان لازم است داده های آماری دقیقی در مورد چگونگی پراکنش قطری درختان در هر پارسل وجود داشته باشند. بدین منظور و همچنین برای دستیابی به مشخصه های کمی دیگر از مانند تنوع گونه ای، وجود گونه های کمیاب، درختان قطور و همچنین خشکه دارها آماربرداری صددرصد از گونه های درختی)حد شمارش طبقه قطری 10 سانتیمتر) در بخش گرازبن جنگل آموزشی و پژوهشی خیرود با وسعت 4/768 هکتار انجام شد. حجم و شمار گونه ها در طبقه های قطری در پارسل های قابل بهره برداری بخش گرازبن و همچنین درختان قطور و خشکه دارهای سرپا و حجم آنها محاسبه شد. میانگین شمار و حجم در هکتار درختان در بخش گرازبن به ترتیب برابر با 297 اصله و 338 سیلو بدست آمد. گونه ی راش با وجود آنکه 31 درصد شمار درختان بخش گرازبن را تشکیل می دهد ولی به لحاظ حجم سرپا 57 درصد موجودی این بخش را تشکیل می دهد. سهم گونه های کمیاب از مانند گیلاس وحشی، بارانک، ون و ملج کمتر از 2 اصله در هکتار است. حجم در هکتار خشکه دارهای سرپا به طور میانگین 2/4 سیلو می باشد که 2/1 درصد حجم سرپای بخش گرازبن را شامل می شود. نتایج این پژوهش که با توجه به سطح مورد عمل و تجزیه و تحلیل داده ها برای اولین بار صورت می گیرد نشان داد که آماربرداری صد درصد داده های و آمار لازم و دقیق را برای اجرای بهینه شیوه گزینشی، بویژه شیوه تک گزینی ارائه می دهد.