بررسی اثر طحال برداری بر روی نیاز به تزریق خون در بیماران بتا تالاسمی ماژورواینترمدیت

تالاسمی یک گروه از کم خونی های ارثی است که توسط جهش های ژنی که ساخت هموگلوبین را تحت تاثیر قرار می دهند، ایجاد می شود. درمان نگهدارنده، در این بیماری شامل تزریقات خون منظم است به نحوی که سطح هموگلوبین پیش از تزریق بین 9-10/5 گرم بردسی لیترحفظ گردد. در موارد خاص طحال برداری به باقیماندن هموگلوبین در این سطح کمک می کند. این مطالعه به منظور تعیین اثرات طحال برداری روی نیاز به تزریق خون در بیماران بتا تالاسمی طحال برداری شده در بخش تحقیقات و مطالعات تالاسمی مرکز آموزشی درمانی طالقانی گرگان انجام شد.
در این پژوهش شبه تجربی 25 بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور و اینتر مدیا (21 مورد ماژور و 4 مورد بینابینی) تحت عمل کامل طحال برداری قرار گرفتند و مطالعه یکسال قبل از طحال برداری تا چهار سال پس از طحال برداری از نظر میزان نیاز به تزریق خون و فواصل تزریقات خون در این بیماران ادامه یافت. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای توصیف اطلاعات از محاسبه شاخص های مرکزی و پراکندگی و برای تحلیل اطلاعات از آماری آزمون تی استفاده شد.
در این بیماران مصرف خون سالیانه از 246/12±77/06 میلی لیتر در کیلوگرم به 132±96/53 میلی لیتر در کیلوگرم کاهش داشت