بررسی فنی استفاده از انرژی های تجدیدپذیر در یک واحد نمونه ساختمانی جهت فرهنگ سازی و آموزش

در حال حاضر رشد مصرف انواع حامل های انرژی از قبیل الکتریسیته، گاز طبیعی و غیره، در بخش خانگی سیر صعودی دارد، این افزایش مداوم مصرف با توجه به رویکرد دولت در برنامه های پنج ساله توسعه در جهت بهینه سازی مصرف انرژی، لزوم برنامه ریزی، آموزش و ارتقای فرهنگ عمومی را جهت منطقی نمودن رشد مصرف انرژی در کشور اجتناب ناپذیر نموده است. لذا در ایران از چند سال پیش ضرورت ایجاد مکانهایی تحت عنوان پارک انرژی برای آموزش مردم و آشنایی عموم با مقوله انرژی های تجدیدپذیر و بهینه نمودن مصرف انرژی مطرح شده است ولی تاکنون طرح عملی در این ارتباط ارائه نشده است. استفاده از انرژی خورشیدی، بادی، بیوگاز و همچنین طراحی و اعمال معماری اقلیمی واحدهای مسکونی و لحاظ نمودن مبحث 19 مقررات ملی ساختمان در طراحی، معماری و ساخت واحدهای ساختمانی می تواند الگوی خوبی برای سازندگان واحدهای ساختمانی و کارشناسان و ناظران شهرداری ها برای ارائه الزامات عملی باشد. شهر سمنان بعنوان یکی از شهرهای مرکزی ایران، با برخورداری از دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی متعدد، و همچنین با داشتن پتانسیل انرژی فراوان آفتاب، باد کافی در ساعات گرم تابستان و حجم مناسب زباله های آلی، نمونه خوبی برای انجام این کار تحقیقاتی می باشد. در این مقاله ضمن بررسی و مطالعه پتانسیل انواع انرژی های تجدیدپذیر در سمنان، اقدام به بررسی فنی استفاده از انرژی های تجدیدپذیر و بهینه سازی مصرف انرژی در یک واحد نمونه ساختمانی جهت فرهنگ سازی و آموزش عموم مردم شده است.