بررسی آگاهی مادران از منشور حقوق زنان باردار

از حقوق زنان باردار و خانواده ی آنان است که از حق و حقوق خود آگاهی داشته باشند و با اطلاع کامل از مزایا و معایب هر روش درمانی در روند تصمیم گیری درمان و مراقبت خود نقش فعال داشته باشند.
مطالعه ی حاضر با هدف بررسی میزان آگاهی مادران باردار با منشور حقوق بیمار و زنان باردار و هم چنین مداخلات درمانی و مراقبتی طراحی و به اجرا در آمد.
در یک مطالعه ی مقطعی و آزمایشی 60 مادر 35-19 ساله که از زمان زایمان آن ها 1 تا 3 ماه گذشته بود و جهت برخورداری از خدمات تنظیم خانواده یا بهداشت و سلامت کودک خود به مراکز بهداشتی درمانی منتخب مراجعه نموده بودند مورد بررسی قرار گرفتند.
نتایج نشان داد که مادران در زمان خاتمه ی بارداری خود از نوع و چگونگی برنامه ی بهداشتی قبل و پس از اجرا آگاهی کافی نداشتند. گرچه کلیه ی شرکت کنندگان در این مطالعه و خانواده ی آنان رضایت خود را قبل از بستری اعلام نموده بودند، 83/6 درصد آنان اظهار نمودند اطلاعات کافی در حین اخذ رضایت در اختیار آنان قرار داده نشده است. 2/43 درصد زنان در زمان دریافت خدمات مراقبتی، سلامتی و بهداشتی حین و بعد از زایمان، احساس راحتی کامل داشتند. حدود 87 درصد زنان ابراز نمودند که هرگز در مورد مزایا و مضرات نوع زایمان اطلاعاتی دریافت نکرده بودند. 73 درصد زنان در طی بارداری 10 بار یا بیش تر سونوگرافی شده بودند و 93 درصد زنان بدون داشتن درد زایمان و در تاریخ تقریبی بستری شده بودند.
بسیاری از زنان باردار نه تنها مراقبت استاندارد و مناسب دریافت ننموده بودند، بلکه در مورد عوارض و مزایای مداخلات انجام شده (دارو، آزمایشات، سونوگرافی، اینداکشن، پروسه ی درمان و جراحی و.. .) در طی بارداری و زایمان خود اطلاعات کافی از تیم درمانی خود (پزشک، ماما، پرستار) دریافت نکرده بودند.
به نظر می رسد که زنان باردار ایرانی از حقوق کامل خود در زمینه ی درمان و مراقبت های ضروری و استاندارد مطلع نبوده و در عملکرد تیم درمان نیز در اجرای پروتکل ها و مداخلات درمانی و مراقبتی منطبق با اصول اخلاقی و استاندارد فاصله ی معنی داری مشاهده می شود. مطالعات وسیع تر در زمینه ی حقوق بهداشت باروری و اخلاق حرفه ای زنان و مامایی پیشنهاد می شود.