نقش متغیرهای فرآیند تبلور مجدد در رفتار ناهمسانگردی ورق فولاد نورد شده St52

چکیده نورد سرد یکی از مهمترین روش های شکلدهی ورق های فولادی است. این فرآیند موجب جهت دار شدن ریزساختار و در نتیجه خواص مکانیکی ورق می شود. جهت دار بودن خواص مکانیکی اصطلاحا ناهمسانگردی (Anisotropy) نامیده می شود که یکی از روش های تعیین میزان آن استفاده از پارامتر R می باشد. یکی از راه های کنترل و بهینه کردن ناهمسانگردی، انجام عملیات حرارتی تابکاری (آنیل) تبلور مجدد می باشد. در پژوهش حاضر تاثیر جهت دار شدن ریز ساختار بر خواص کششی ورق St52 نورد شده و نیز، تاثیر متغیرهای آنیل تبلور مجدد بر رفتار ناهمسانگردی آن بررسی شده است. مقادیر R با استفاده از نتایج آزمون کشش روی نمونه های مختلف در سه جهت با زوایای 0، 45 و90 درجه نسبت به امتداد نورد، تعیین شد. با استفاده از مقادیر R، مقادیر متوسط آنها یعنی Rm برای جهت های یاد شده به دست آمد. همچنین، با تغییر متغیرهای دما، زمان و درصد کارسرد، میزان ناهمسانگردی فولاد مذکور اندازه گیری گردید. مشخص شد که در زمان ثابت، افزایش دمای تبلور مجدد باعث کاهش ناهمسانگردی فولاد نورد شده می گردد و این کاهش با افزایش درصد کار سرد تشدید می شود. همچنین مشخص گردید که در دمای ثابت، افزایش زمان تبلور مجدد تا قبل از رسیدن به مرحله رشد دانه، سبب کاهش Rm می شود ولی پس از آن مرحله افزایش Rm را به دنبال دارد.