مقایسه لابراتواری استحکام پیوند برشی سیستم Self - etch adhesive با استفاده از سه روش آماده سازی عاج

هدف این مطالعه ارزیابی استحکام پیوند سیستم Self – etch adhesive مورد آزمایشlichtenstein) (AdheSE،vivadent با سه روش آماده سازی عاج بود.
تعداد 66 دندان پرمولر سالم انسانی به 3 گروه تقسیم شدند (22= n) یک سطح صاف عاجی ایجاد شد. در گروه اول: دندان با اسید فسفریک 35% اچ شد، سپس ماده AdheSE استفاده شد. در گروه 2: تنها ماده AdheSE استفاده شد. در گروه 3: مراحل کار مانند گروه 2 بود، اما بعد از اچ، سطح دندان بوسیله 5% Naocl دپروتئینه شد. بعد از 500 سیکل حرارتی نمونه ها توسط Cross head تیغه ای با سرعت نیم میلی متر در دقیقه شکسته شدند. اطلاعات بدست آمده توسط آنالیز واریانس یک عاملی و تست دانکن ارزیابی شد.
نتایج نشان داد که در مقایسه گروه 1 با گروه های 2و3 اختلاف معنی داری وجود داشت ولی در مقایسه گروه های 2و3 با هم دیگر اختلاف معنی داری وجود نداشت استحکام پیوند هنگام استفاده از اسید فسفریک و بدنبال آن استفاده از عامل bonding با میانگین (MPa 72/25) از نظر آماری بیشتر از دو گروه دیگر بود. در گروه 2 که شامل استفاده از عامل bonding خود اچ کننده به تنهایی بود، کمترین میزان استحکام پیوند دیده شد.
در صورتی که از ماده bonding خود اچ کننده برای ترمیم دندانها استفاده می شود، اسید اچ کردن اضافی سطح دندان باعث افزایش گیر و استحکام پیوند ترمیم می گردد