بررسی عملکرد و اجزای عملکرد شش گونه گیاه دارویی در شرایط اقلیمی ورامین،

منطقه ورامین با آب و هوای خشک و نیمه گرمسیری، بهترین محل برای تولید گیاهان دارویی است. در این بررسی که در سال 1385 در منطقه ورامین صورت گرفت، اجزای عملکرد شش گونه گیاهان دارویی(کتان، گلرنگ، گشنیز، زنیان، رازیانه و کنجد) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی (RCB) در سه تکرار انجام شد. در طول دوره رویش، یادداشت برداری روی 5 صفت انجام شد: مقدار بیوماس خشک، میزان کاه و تعداد بوته برداشت شده در کرت (5/7 مترمربعی)، زودرسی (تعداد روز تا رسیدن دانه) و محصول دانه (کیلوگرم در هکتار). محاسبات آماری و نتایج آزمون F و آزمون چند دامنه ای دانکن داده های حاصل نشان داد که کنجد، بیشترین میزان تولید دانه (3512 کیلوگرم در هکتاردرکلاس a) و گیاهان گشنیز و رازیانه، کمترین میزان تولید دانه (451 کیلوگرم در هکتار درکلاس d) را داشتند. ولی رازیانه با توجه به چند ساله بودن، در سال های بعد میزان تولید بیشتری نسبت به سال اول کشت خواهد داشت. بیشترین تعداد روز تا رسیدن دانه در گشنیز (146روز در کلاس a که برای استفاده از سبزینه آن مزیتی به حساب می آید)و کمترین، متعلق به رازیانه(100 روز در کلاس c) بود. جهت رفع ناهمگنی تعداد بوته های برداشت شده در کرت ها و حذف اثر آن در میزان محصول، تجزیه کوواریانس روی برخی خصوصیات مهم مثل بیوماس و محصول دانه انجام گرفت. نتایج نشان داد ضریب سود مندی نسبی آن ها نسبت به تجزیه واریانس به ترتیب 69/152 درصد و 56/210 درصد بود.