تعیین الگوی بهینه محصولات زراعی با استفاده از روش های برنامه ریزی ریاضی

در راستای برنامه ریزی کشاورزی بیشتر محققان معتقدند که الگوهای برنامه ریزی هدف و ایجاد گزینه ها، تکنیک های برتری نسبت به برنامه ریزی خطی هستند، از این رو در تحقیق حاضر، الگوهای برنامه ریزی خطی، تقریبا بهینه و هدف و مقایسه آن ها با یکدیگر با توجه به محدودیت ها و هدف های زارع مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات مورد نیاز این تحقیق از 120 کشاورز در شهرستان جهرم با استفاده از روش آمارگیری خوشه ایدو مرحله ای به طور تصادفی در سال 1385 به دست آمد. نتایج تحقیق نشان داد که با ارائه الگوی برنامه ریزی خطی متعارف فقط می توان 81/12درصد در جهت بهبود وضعیت فعلی گام برداشت و این میزان تغییر در بازدهی با توجه به شرایط خاص و یا پذیرش اندکی عدول از وضعیت بهینه (الگوهای تقریبا بهینه) اهمیت پیشنهادی خود را از دست می دهد. در الگوهای تقریبا بهینه به دلیل بازدهی بالای محصولات گوجه فرنگی و ذرت در ازای مصرف، عوامل تولیدی محدود علی رغم تغییرات زیاد در بازدهی خود در الگو جای دارند و بر این اساس، عمده توانایی بهره برداران در تغییر ترکیب بر روی چهار محصول جو، خربزه، پنبه و هندوانه متمرکز می شود. همچنین نتایج مربوط به الگوی برنامه ریزی هدف نشان می دهد در زمانی که اهداف برای مدیر دارای اهمیت یکسان است و در زمانی که از اهمیت یکسان برخوردار نیست، از نظر سود ناخالص الگو، متفاوت هستند. در حالتی که مدیر اهداف خود را بر اساس اولویت گروه بندی می کند، بازده برنامه به نسبت حالت اهداف دارای اهمیت یکسان، اندکی بیشتر است.